Vorige week dinsdag waren we op bezoek bij Santpoort. Dat was, voor mij althans, alweer een tijdje geleden. De locatie is nog steeds het Polderhuis in Velserbroek, maar ze spelen intussen wel in een andere zaal. In de oude speelzaal wordt tegenwoordig aan trampolinespringen gedaan. “Wij zijn niet zulke hoogvliegers”, merkte een bescheiden Santpoortse schaker op.
Het was een leuk weerzien, met veel nieuwe gezichten, maar ook een hoop oude bekenden uit de tijd dat Santpoort qua deelnemers nog een van de hofleveranciers van het Kennemer Open was.
Hoogvliegers of niet, koploper zijn ze wel in de 3e klasse D en voor ons team was de wedstrijd dan ook een hele uitdaging. “Drie” is trouwens wel het toverwoord in deze klasse met de derde teams van bijna alle clubs uit de regio (De Uil, Hoofddorp, De Vennep, Chess Society, Santpoort en wij), vooruit het vierde team van HWP en het enige team van Kijk Uit. En dan eindigen veel wedstrijden ook nog in 3-3.
Dat was ook het eindresultaat van deze wedstrijd, maar voor het zover kwam is er op alle zes borden hard gestreden om de punten. Sybe en Pim speelden taaie partijen, die pas ver in het derde wedstrijduur eindigden met nog maar weinig materiaal op de borden: terechte remises. Frank zag al vroeg in de partij een paardvorkje over het hoofd (wat hem een kwaliteit kostte), toonde daarna veel veerkracht, maar nadat zijn tegenstander een afruil van bijna alle stukken kon forceren resteerde een eindspel van toren (en wat pionnen) tegen paard (en steeds minder pionnen) dat helaas verloren ging. Wim was er voor het eerst weer bij, speelde een gedurfde partij (loperoffer op h2!) en bood op een tactisch en psychologisch juist moment remise aan. Robert speelde zeer aanvallend en effectief, had een groot overwicht, maar miste net de finishing touch om de winst binnen te halen. Ook in het late eindspel speelde hij nog vol op de winst, toen dat waarschijnlijk niet meer zo verstandig was. Gelukkig was zijn tegenstander al lang blij dat hij het overleefd had: remise werd overeengekomen.
De ster van de avond aan onze kant was Piet Hein Koning. Op bord 1 speelde hij in volle focus en profiteerde van elke zwakte in de stelling van zijn opponent. Die had uiteindelijk zo veel bedenktijd nodig, dat hij het ineenstorten van zijn stelling niet meer kon voorkomen. Een prachtige overwinning!
Santpoort N3 – Het Spaarne N3
Bord 1 Gligor Jancev (1710) – Piet Hein Koning (1825) 0 – 1
Bord 2 Fen Huitema () – Sybe Terwee (1737) ½ – ½
Bord 3 Matthias van der Ende (1657) – Pim Abbestee (1746) ½ – ½
Bord 4 Björn Kuijpers () – Frank Otten (1656) 1 – 0
Bord 5 Michel van Roijen () – Robert Balm (1654) ½ – ½
Bord 6 Steven de Froe (1584) – Wim Hoffenaar (1656) ½ – ½
