Fraai staaltje van Peter Het Spaarne N3 - Chess Society Zandvoort N3 3½-2½

Vorige week werd de laatste NHSB-competitiewedstrijd van het seizoen gespeeld. Het was een jaar waarin alle drie Het Spaarne-teams prima resultaten hebben neergezet. Het Spaarne N1 sloot op 27 maart af met een 4-2 overwinning op WSC De Pion en eindigde daarmee op de 3e plaats in klasse 1B. Klasse 2C telde slechts 7 teams en Het Spaarne N2 was daardoor vrij in de laatste ronde, maar nadat de uitslagen van die ronde verwerkt waren bleken we ook daar de derde plaats te hebben behaald.

Het Spaarne N3 stond twee wedstrijden voor het einde nog laatste in klasse 3D, maar in de laatste twee wedstrijden, allebei thuis, werden nog vier matchpunten behaald, zodat we uiteindelijk op de vierde plaats zijn beland.

De wedstrijd vorige week tegen Chess Society was weer eens typisch voor veel wedstrijden in deze klasse, het kon alle kanten opgaan. Halverwege de avond had ik er een hard hoofd in. Wim was te kwistig met zijn materiaal geweest en verloor daarna kansloos, de partij van Frank was in een bloedeloze remise geëindigd en eigenlijk telde ik ook voor Robert alvast een nul. Nou ja, Piet Hein, Sybe en Peter speelden nog en konden alle drie winnen, maar dan moest alles wel meezitten.

Tot ieders verbazing lukte het Robert echter weer eens om uit een toreneindspel met drie pionnen minder toch nog een halfje te peuren, dat was een niet geringe meevaller. Peter wist in een complexe stelling de winst binnen te halen en Piet Hein moest genoegen nemen met remise. Dat was 2½-2½. Als laatste was Sybe nog bezig en hij bracht gedecideerd het winnende punt binnen.

Omdat ik zelf een interne partij speelde heb ik te weinig gezien om al te inhoudelijke opmerkingen te maken over het verloop van de partijen, maar wat ik wel nog zag was dat de partij van Peter verreweg het spectaculairst was. Gelukkig heeft hij de partij na afloop voor mij nog even leesbaar en correct uitgeschreven, zodat we hem hier kunnen laten zien.

We zien dat zwart na 12. Pxe5 (?) de juiste voortzetting (Pxg3) kiest. Met 15. d4 en 16. e5 heeft wit daarna zeer agressief tegenspel en na het afruilen van de dames op d2 mogelijk alsnog een gelijkwaardige stelling. Kort rokeren door zwart biedt onvoldoende activiteit en de opgerukte pion van wit op e6 wordt een serieus probleem. Wits stukken werken goed samen, maar met zetten als 27. Lh5+ en 28. Te1 verliest wit zijn grip op de stelling. Als zwart na enkele schermutselingen dan toch eindelijk de pion op e6 terug wint, dan staat hij weer gewoon gewonnen met een kwaliteit voor. Een klusje nog wel, maar een blunder van wit beëindigt de partij versneld. Attractief gespeeld van beide spelers, dat zeker!