Nagekomen bericht.
Uit het KNSB-treffen van 5 april 2025 tegen ’t Saense Paard.
Colleen Otten was zo sportief om haar verliespartij op bord 1 van licht commentaar te voorzien. Op zet 19. miste ze een mooie kans om de dame van zwart in het nauw te brengen. Vanuit een wat betere stelling glipte het voordeel weg tot een matcombinatie van zwart het eind van de partij betekende. Ik had toestemming om hier en daar wat toe te voegen. Dat is aangegeven met (A).
Door perikelen met een nieuwe laptop en weigerende e-mail heb ik misschien niet de partijen van Colleen, Frans, Leo en Loek ontvangen.
Excuses voor het geklungel en ook voor dit late verslag, misschien kan ik de partijen of fragmenten nog invoegen.
Ik wist wel de weg naar de speellocatie Bert, alsmaar rechtdoor.
De wedstrijd:
Niks vlaggenschip, we gingen ruim ten onder aan de Kraakstraat.
Paul Ruber op bord 2 geeft commentaar op zijn partij.
Sander op bord 4 speelde een zware partij. Zijn overwegingen volgen hieronder.
Mijn vleugellam gambiet op bord 5 is alleen de moeite waard door het unieke slot.
We hebben nog gezellig een biertje gedronken.
Jan met nummer 8 had ook een zware middag in een lange partij, vocht zich terug, maar kreeg geen loon naar werken in de laatste fase. Op een haar na miste hij de remise in een lastig eindspel.
Uitslagen:
1.Robin Mandersloot(1842)-Colleen Otten(2013)w 1-0
2.Erik Janssen(1985)w-Paul Ruber remise
3.Robert Boes(1960)-Loek Veenendaal(1979)w remise
4.Paul van Haastert(2005)w-Sander Schilthuizen(1998) 1-0
5.Edward Scholtens(1927)-Aad de Bruijn(1907)w remise
6.Alex Koelewijn(1944)w-Frans Arp(1943) remise
7.Willem de Boer(1928)-Leo Littel(1861)w remise
8.Hernán Ruiz(1646)w-Jan Vos(1898) 1-0
________________________________________________________
’t Saense Paard-2 – Het Spaarne-1 5.5-2.5
Verslag Aad de Bruijn.
Ooit verloren we eens met 8-0 in de KNSB (niet tegen HWP dacht ik), maar dinsdag 11 maart 2025 waren we dicht bij een 6-0 overwinning op stadgenoot HWP.
Weliswaar in de NHSB-competitie en tegen hun N2-team, maar het ratingoverwicht aan HWP-kant maakt de overwinning met 5.5 tegen 0.5 des te mooier.
In de gezellig drukke Sociëteit aan de Zijlweg met een grote interne competitie leverden wij bij chique maar matig plafondlicht, onder het toeziend oog van Bert Bergshoeff, de alleskunner/doener, een glanzende prestatie.
Frans Arp op 4 won binnen 2 uur, toen zijn tegenstander de dame weggaf. Reconstructie van de partij was helaas niet mogelijk.
Loek, op bord 1, speelde een spectaculaire partij. Het commentaar is van Loek zelf. Na de 6e zet van zwart staat het zo:
Tegen enige vergoeding kan ik de eerste zes zetten wel leveren…
Van Paul Neering zijn we intussen een vol punt gewend en hij won ook op bord 5 na een eigenaardig incident. Zijn ervaren tegenstander ging door de vlag zonder het remiseaanbod van Paul (die intussen iets beter stond) te hebben aangenomen. De spelregels zijn onverbiddelijk.
Sander op bord 2 blunderde op de 19e zet, speelde met een nevermind-houding door en bracht met toren, loper en gevaarlijke pion tegen de witte dame een ondekbaar mat op het bord. Vooral de nauwkeurige eindfase is leuk om na te spelen. Zo’n partij met fouten aan beide kanten en wat hulp van je tegenstander is wel de realiteit van het schaakspel.
In mijn partij op bord 3 speelde ik met wit een vroeg Vleugel-gambiet. Het werd afgeslagen, maar de druk op de zwarte stelling bleef groot.
Het onder pressie verdedigen brak de zwartspeler op en een fout maakte direct een eind aan de partij.
Leo Littel speelde op bord 6 als laatste een scherpe remise door dreigingen op de onderste rij.. Misschien komt zijn partij nog binnen.
Na afloop met een biertje wilde ik de versleten grap, dat Leo als enige naar huis moest lopen, niet maken (en deed het toch).
De uitslagen :
1.Enno Noordhoff(2041) – Loek Veenendaal(1958)w 0-1
2.Peter Beerens(2045)w – Sander Schilthuizen(1989) 0-1
3.Ben de Jong(1920) – Aad de Bruijn(1893)w 0-1
4.Sjoerd van Raaij(1915)w – Frans Arp(1962) 0-1
5.Jan Seeleman(1928) – Paul Neering(1893)w 0-1
6.Bart de Valk(1823)w – Leo Littel(1858) rem.
Verslag
Aad de Bruijn.
NHSB Bekerwedstrijd Goud ’t Saense Paard – Het Spaarne te Zaandam 3 januari 2025
Op station Haarlem trof ik Bert, net zo’n OV-er als ik en met een kleine vertraging pakten we de trein naar Sloterdijk en Zaandam. Bert wist de wandelroute naar BOKO, het biljart- en schaakcentum. Oudere dames en heren sjoelen en dammen daar ook. In duister Zaandam raakten we wat verdwaald tussen de parkeergarages, de hekken, de trappen en een verlaten Koopgoot (naar Rotterdams model) met een langzaam slingerende kerstverlichting boven een enkele schichtige voorbijganger. De taxistandplaats was ook onvindbaar, toen de tijd begon te dringen. Helemaal niet gezellig, Zaandam station was gerenoveerd en dat probleem hebben we van alle kanten bekeken. Uiteindelijk bevestigde een rokend stel in een geparkeerde auto de route die Bert intussen had herkend. Gewoon rechtdoor. Loek en Frans gingen met de hybride Mercedes van Loek’s vader vanuit Heemstede. Zij zaten al aan de borden toen wij ontspannen de speelzaal betraden.
De wedstrijd.
Bert had zichzelf het liefst geofferd op bord 1 tegen de grote Manuel Bosboom. Deze tactische opstelling ging niet door, maar hij kreeg wel een tegenstander met ruim 300 elo-punten meer aan bord 4. Bosboom had andere verplichtingen.
Bert was niet onder de indruk en leek de witte pionnenstorm met vindingrijk spel te breken.
Frans Arp speelde op bord 3 een Franse partij met tegengestelde rokades. Toen zwart een kansrijk kwaliteitsoffer miste nam Frans het initiatief over en won een paard in de tijdnood van zijn tegenstander.
Mijn eigen Pirc-opening op bord 2 kon ik met tempoverlies verrassend in een soort Frans veranderen. Toen er definitief een wit paard op d4 zou belanden koos ik voor een aanval op de g- en h-lijn. Het leek best lastig voor wit, maar in de slotfase werd ik vakkundig weggetikt.
Loek op bord 1 kreeg (op zijn verjaardag!) een veelbelovende stelling en leek af te wikkelen naar het volle punt. Helaas miste hij in het verre eindspel het verdiende cadeau, ook dankzij het hardnekkige tegenspel van de zwartspeler.
Een kleine nederlaag met wat pech tegen een sterker team. Goed dat we ons niet hebben teruggetrokken.
Recente reacties