Kijk Uit! Het Spaarne N3 - Kijk Uit N 1-5

Donderdag 11 januari speelde ons derde team tegen Kijk Uit. Normaal liggen in januari alle externe competities stil vanwege het grote toernooi in Wijk aan Zee, maar voor de derde klasse NHSB was dit jaar toch een ronde gepland in week 2. Samen met een interessant intern programma leverde dat een ruim gevulde speelzaal op in de Laan van Berlijn.

De wedstrijd tegen Kijk Uit liep helaas uit op een grote nederlaag. De vorige wedstrijd, in december bij HWP, werd er helemaal niet onaardig gespeeld, maar werden er op te veel borden plotseling stukken weggegeven. Deze keer werd er veel minder geblunderd, maar was de tegenstander vaak net iets beter.

De eerste uitslag kwam uit de partij van Wim Hoffenaar. Een kleine misrekening op zet 19 kostte een stuk en daarna volgde de ene na de andere ellende. Knap uitgespeeld van de tegenstander.

Rykle van der Heide speelde een gelijk opgaande partij en nadat bijna al het materiaal was afgeruild werd remise overeengekomen.

In de partij van Gerda Schiermeier kwam er op zet 20 een loper op a3 de boel verstoren. Dat kostte een pion, maar nog lang niet de partij.

Na deze 32 zetten was de partij nog lang niet klaar, alleen stond volgens de notatie het witte paard van b4 na de volgende zet op d6. Goede zet, maar geen schaakprogramma dat dat accepteert. Er is daarna wel netjes doorgespeeld: 33. Nd6 f6 34. Ne8 Bb8 35. exf6 g6 36. Ng7 Kf7 37. g5 hxg5 38. Nxg5+ Kxf6 39. N7xe6 Nxe6 40. Nf3 Be5 41. h4 Nc5 42. Ke2 a4 43. bxa4 Nxa4 44. Kd3 Nc5+ 45. Kc2 d4 46. Ne1 Kf5 47. f3 Bg3 48. Ng2 d3+ 49. Kd2 Bf4+ 50. Kd1 Na4 51. Nxf4 Kxf4 52. Kd2 Kxf3 0-1. Misschien komen we er nog eens achter wat er op die 33e zet is gebeurd. Allebei niet gezien waarschijnlijk.

Kijk Uit had een sterke invaller op bord 1, maar juist Robert Balm is iemand die zich daar helemaal niet door laat imponeren. Hij werd in het centrum wel wat terug gedrukt, maar gaf geen krimp, bracht stug tegenspel op het bord en moest uiteindelijk toch capituleren. Geen schande, goed gedaan.

Bij Noud Vromans had er ook zeker een halfje ingezeten. Hij kreeg zelfs remise aangeboden op de 30e zet. Dat had hij maar beter aangenomen, want drie zetten later kon hij na een blunder opgeven. Wel stoer om op winst te spelen, dat zouden er meer moeten doen.

Frank Otten speelde als vanouds de langste partij en hij kon nog wel een half punt aan ons schamele totaal toevoegen. Gedegen en boeiende partij.

 

Uitslag Het Spaarne N3 – Kijk Uit N
7721747 Robert Balm (1417) – 8190523 Ingmar Visser (1990) 0 – 1
8379767 Noud Vromans (1485) – 7884085 Andries Visser (1596) 0 – 1
6065279 Frank Otten (1426) – 8407300 Paul Koper (1446) ½ – ½
8756055 Rykle van der Heide (1406) – 8573169 Michiel van der Valk (1423) ½ – ½
7291515 Wim Hoffenaar (1419) – 8500558 Vi Quan Tran (1332) 0 – 1
6262883 Gerda Schiermeier-Palm (1319) – 8573180 Vincent Zeeman (1418) 0 – 1
Totaal Gemiddelde rating: 1412 – Gemiddelde rating: 1534 1 – 5

Groeten uit Groningen (een oefening om partijen en diagrammen mooi op de site te krijgen)

Tussen kerst en oud&nieuw heb ik in Groningen meegedaan aan het Chessfestival op de campus van de universiteit aldaar. Een goed georganiseerd toernooi met een lange traditie. Je hebt de keuze tussen een drie-, vijf- of negenrondig toernooi en ik deed mee aan het vijfrondige toernooi, waar ik werd ingedeeld in een groep met spelers in rating variërend tussen 1400 en 1700. Een mooie uitdaging. Niks verliezen was de doelstelling, maar die kon al snel de prullenbak in.

De eerste ronde had ik namelijk een geweldig overwicht in de partij, zodanig dat ik in de jacht op een snel mat zomaar mijn dame verblunderde.

De stelling na 20. Qd4:

 

De volgende dag was het hard werken om weer op 50% te komen, maar na ruim vijf uur schaken lukte dat uiteindelijk toch.

De stelling na 44. Kc4:

 

In ronde 3 kreeg ik wederom veel initiatief, maar ik wist het niet te verzilveren. Een goed getimed remise-aanbod (ik houd er niet van, maar ik deed het toch) leverde me een half punt op.

De slotstelling:

 

In de volgende partij kwam ik in zwaar weer terecht. Stug verdedigen resulteerde nog maar eens in een halfje. Deze partij haalde dik het vijfde wedstrijduur en eindigde in zetherhaling.

De stelling na 41. … Qxd4:

 

Niks verliezen was dus niet gelukt, maar voorafgaand aan de slotronde had ik toch het voornemen om het bij die ene nederlaag te houden. Eigenlijk had ik op die ene grafzet in ronde 1 na een prima toernooi achter de rug. In de prijzen vallen zat er niet meer in en voor 50% over het hele toernooi zou ik wel tekenen. Die laatste partij werd de partij met misschien wel de beste kansen op winst, maar toch weerstond ik een listig remise-aanbod niet. Geheel in de gedachte “bij verlies wint hij, bij winst win jij en bij remise win je allebei”.

De slotstelling:

Spanning en sensatie op een maandagavond in Hoofddorp. Hoofddorp N1 - Het Spaarne N1 4-4 (verslag van Paul Neering)

Wat een avond afgelopen maandag. Het was spanning en sensatie!
Twee invallers (detweepauls) omdat Colleen (rug) en Sander (inspanning) hadden aangegeven niet te kunnen spelen.
Dus het eerste bord voor Paul Ruber die liever op de bank thuis had gezeten maar door de teamcaptain met zachte hand naar Hoofddorp werd geduwd. Speelde tegen een jonge sterke kerel Chenwu Zhu (2003) Volgens Paul zat daar een sterke 2200 speler tegenover hem en na een kleine onnauwkeurigheid met de witte stukken, er netjes vanaf werd geschoven. Lange tijd na de partij dacht Paul nog na over hoe de avond zou zijn verlopen als ie lekker thuis zou zijn gebleven.
Op bord twee speelde Loek Veenendaal een partij met veel energie. Met zwart een stukoffer plegen en met de pionnen proberen zwaarder materiaal terug te winnen faalde, maar remise stemde toch tot tevredenheid al speelde Loek in een remise stelling nog lang door. Tegenstander Darryl Paalvast (zonder rating) maakte geen fouten en speelde correct en foutloos.
Op bord drie onze Aad de Bruijn, tjonge wat een speler. Tegen Willem Hensbergen (1884) die  voor Aad een oude bekende is waar hij afgelopen vrijdag in het Voges Toernooi, na vele omwegen, nog een remise speelde. Maar niet deze avond! Vol overgave streden beide combattanten voor de winst. Willem pakte wat pionnen maar daarvoor kwam wel zijn koning op de tocht te staan. En hoe Aad de Bruijn daarvan profiteert grenst aan mijn voorstelling vermogens. Geforceerd mat in 8 met vaste hand uitgevoerd. Natuurlijk  drukte ik na afloop mijn microfoon onder de neus van Aad voor commentaar. Ja, wel goed gespeeld en aardig van Willem om zich mat te laten zetten was zijn bescheiden reactie.
Maar met bovenstaande is pas de helft beschreven met hetgeen wat gebeurde op bord 4. Daar speelde Leo Littel met zwart tegen Pjotr van Nie (1768). Okay … de tegenstander stond na het middenspel een stuk voor en Leo had daarvoor  een puntige aanval met een open koningsstelling van wit en een gevaarlijk C pion. Bij goed spel van wit zag het er slecht uit voor Leo maar hij vond telkens een dreiging waar zijn tegenstander behoorlijk nerveus van werd. Overigens, ook Leo super onrustig achter het bord. Maar tijdnood doet rare dingen met de schaker en zo ook in deze partij. Pjotr kon de juiste voortzetting niet vinden, overzag in deze  tijdnood fase  ook een eenvoudige afruil van zijn loper voor de vrijpion waardoor hij met een pion meer het eindspel in kon gaan. Allemaal waar, maar het was toch Leo die telkens met een toverzet de dreiging erin hield en een belangrijk punt binnen sleepte. Is hier, na Frans Arp, een nieuwe tovenaar geboren? Dat was de vraag waar op de terugreis lang over werd na gesproken.
De eerste 4 borden heb ik voor een deel ( einde van deze partijen)  kunnen volgen. Dit omdat de lage borden al vroeg klaar waren. Inclusief mijn eigen partij waar ik veel tijd verbruikte zodat ik geen tijd had om van bord 5, 6 en 7 een beeld te krijgen. Ik volsta met wat ik heb gehoord van mijn teamgenoten met kort commentaar. Op bord 5 Jan Vos die er niet aan te pas kwam. Verdiend verloren, mijn tegenstander bleek beter vanavond was zijn reactie.  Op bord 6 Keimpe Knijft. tegen Michiel Wilts (1581), daar bleef alles in evenwicht en op verzoek van Keimpe werd er redelijk snel besloten tot remise. En op bord 6 had onze Joost zijn dag niet. Helemaal uit Deventer gekomen en dan na 2.5 uur spelen een 0 te incasseren tegen Wim van der Schoor (1525) voelt niet lekker. Gelukkig heeft ook Joost het spektakel mogen zien van bord 3 & 4 waardoor de reis niet geheel voor niets was.
Tenslotte mijn eigen partij op bord 8. Met zwart tegen Leo Paalvast. De vader van de speler van bord 2 Darryl. En ook rating loos. Op het laatste moment toegevoegd aan de selectie van Hoofddorp. Beiden Paalvasten spelen pas korte tijd voor deze club. Daar zullen ze blij mee zijn in Hoofddorp. Leo Paalvast had al 55 jaar niet meer geschaakt en tegen zo’n talent  was ik gekoppeld. Lange tijd gelijk op in een soort rare Benko opening. Beide spelers kansen maar na een lastige foute beoordeling van de stelling van mijn tegenstander kon ik de partij toch nog redelijk eenvoudig naar me toe trekken.
En dus 4 – 4  eind goed al goed. We hebben ons gehandhaafd in de 1e klasse NHSB met nog drie rondes te gaan.. Al met al een knappe prestatie.
Paul Neering

Hoofddorp N1 – Het Spaarne N1

Bord 1 8733846 Chenwu Zhu (2003) – 7159229 Paul Ruber (1941) 1 – 0
Bord 2 9035334 Darryl Paalvast () – 8190402 Loek Veenendaal (1899) ½ – ½
Bord 3 6570663 Willem Hensbergen (1884) – 6625839 Aad de Bruijn (1824) 0 – 1
Bord 4 7949524 Pjotr van Nie (1768) – 7383398 Leo Littel (1787) 0 – 1
Bord 5 7378690 Ben de Leur (1848) – 7185651 Jan Vos (1793) 1 – 0
Bord 6 7245601 Michiel Wilts (1581) – 7037591 Keimpe Knijft (1726) ½ – ½
Bord 7 7978014 Wim van der Schoor (1525) – 7001335 Joost Jansen (1660) 1 – 0
Bord 8 9029064 Leo Paalvast () – 6286236 Paul Neering (1619) 0 – 1
Gemiddelde rating: 1768 Gemiddelde rating: 1781
Totaal 4 – 4
Wedstrijdleider Ben de Leur

Eerste team veilig in eerste klasse Aris de Heer N1 - Het Spaarne N1 3½-4½

Een week na de prettige avond in Nieuw-Vennep was er maandag opnieuw een team dat een uitwedstrijd speelde, dit keer het eerste team en wel tegen Aris de Heer.

Aris de Heer speelt in Middenbeemster, een eindje weg, maar prima per bus te bereiken. Bus 305 rijdt in 35 minuten via Amsterdam-Noord, Ilpendam, Purmerend en Zuidoostbeemster van het Centraal Station in Amsterdam naar Middenbeemster en stopt daar voor de deur van het Cultureel Centrum Onder de Linden, waar de schaakclub zijn thuiswedstrijden speelt. En terug gaat de bus ook, laat op de avond zelfs nog elk half uur.

Cultureel Centrum Onder de Linden klinkt groots en het kan zijn dat ik niet het hele gebouw gezien heb, maar het zaaltje waar gespeeld werd was ongeveer van de omvang van een van de zijzaaltjes in de Laan van Berlijn. (Hé, dat is de connectie: Unter den Linden en wij spelen op de Laan van Berlijn!) Geeft niets, voor schaken is niet veel nodig, de ruimte is uitstekend geschikt, de bar kan zelf bediend worden, alleen een analyseplek buiten de speelzaal zou nog fijn zijn. Dat er in Middenbeemster ook echt aan cultuur gedaan wordt was wel te zien aan de tafelopstelling: bord 3 t/m 6 zaten op een soort podium (een opstapje van zeg 30 cm), de hoogste en laagste twee borden op “publieksniveau”.

Na vorig jaar op het nippertje aan degradatie te zijn ontsnapt waren we dit seizoen met overwinningen op Volendam en De Uil veel beter gestart en voorafgaand aan deze wedstrijd stonden we met vijf matchpunten redelijk veilig. Maar Aris de Heer was met twee matchpunten een directe concurrent en om het niet op de laatste wedstrijd te laten aankomen konden we met minimaal een gelijkspel het klassebehoud defintief zeker stellen.

Het voordeel van toeschouwer zijn is dat je het eerste uur gewoon kunt overslaan, want toen ik binnenkwam waren er op de meeste borden nog hooguit een paar pionnen geruild. Bij Jan Vos ging daarna in hoog tempo al het zware materiaal van het bord en volgde een logisch remise-aanbod. Omdat ik de enige vrij rondlopende clubgenoot was vroeg Jan aan mij wat te doen en ik adviseerde hem even met zijn captain, Frans Arp, te overleggen, ook al zat deze zwaar in de denktank. Maar nog voordat we verdere actie ondernamen werden we door een fanatieke tegenstander al erop gewezen dat we volgens de competitieregels niet over het remisebod mochten overleggen. Nou, daar had hij helemaal gelijk in en in feite hadden we dat ook nog niet gedaan. Jan besloot vervolgens zelf maar even de stand op de andere borden te bekijken en nam daarna het aanbod aan, ½-½. (Dat zou ik hem ook geadviseerd hebben, haha!)

Op die andere borden zag het er intussen erg goed uit voor Frans Arp en Sander Schilthuizen. Frans had met zwart de torens verdubbeld op de h-lijn, waar de witte pion al was geslagen, en de gerokeerde koning kwam daardoor zwaar onder vuur, ook al omdat de aanval ondersteund werd door de dame over de diagonaal a6-f1. Sander, met wit, gaf met een loper op h6 continu druk op de zwarte koningsstelling en de andere loper, op g2, belemmerde de natuurlijke ontwikkeling van de stukken van zijn tegenstander danig. Twee prachtige clubbladwaardige partijen die beide gewonnen werden.

Wie het echt zwaar had was Loek Veenendaal. Op bord 1 speelde hij tegen de superster van Aris en ik zag zwarte pionnen op f5, g4 en h4, netjes gedekt door de dame, op Loeks koning afkomen. Daarbij stond er een witte toren myterieus verdwaald op a4 tussen allerlei pionnen ogenschijnlijk weinig te doen. Maar Loek kan een potje schaken en een half uur later waren de dames en een stuk of wat pionnen geruild en zag het er weer hoopvol uit.

Van de partijen van Joost Jansen, Aad de Bruijn, Keimpe Knijft en Leo Littel had ik het idee dat de remise-marge de hele avond nauwelijks werd overschreden, al werd het bij Leo op het laatst nog even billen knijpen. Betere schakers (dan ik) moeten daar nog maar eens hun oordeel over vellen, feit is dat in de loop van het derde wedstrijduur op al die borden remise werd overeengekomen, in de regel zonder overleg met welke captain dan ook. Ja, wel door Joost hoor.

Bij bord 1 ontstond op een gegeven moment wat tumult en toen ik ging kijken zag ik dat Loek plotseling een stuk achter stond. Iets van “een gepende pion is een slechte verdediger” leek het op. Of het nou een kapitale blunder of een geforceerde combinatie was werd me niet duidelijk en dat hoor ik misschien nog wel een keer. Het was jammer voor Loek dat het zo eindigde, want hij had zich knap verdedigd, maar het stond de teamoverwinning niet in de weg: 3½-4½.

Het echte einde van Loeks partij heb ik niet meer meegemaakt, want de bus van half twaalf lonkte en daar had ik na weer een geslaagde avond toch ook wel zin in. Met zeven matchpunten staan we nu zo maar gedeeld tweede. Rare poule weer, ZSC Saende is met twaalf punten al lang en breed kampioen en wij staan daar nu met HWP en De Wijker Toren achter en daar kan Volendam morgen ook nog bij komen. Veilig, dat wel, en dat is een felicitatie aan het hele team waard!