Het Spaarne al in de voorronde van de Bekercompetitie NHSB gesneuveld |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
30 oktober 2011(door Rob de Haan) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De nederlaag van het viertal, dat op vrijdagavond 28 oktober naar Wormer toog om strijd te leveren tegen de ploeg van WSC De Pion, was niet onverwacht. Onze sterkste spelers doen mee aan de KNSB-competitie en zijn dus niet speelgerechtigd; Paul Ruber en Arun Karwal waren om andere redenen niet beschikbaar en eigenlijk had onze voorzitter grote moeite om het team op de been te brengen. Hij voelde zich tenslotte verplicht zelf het vierde bord te verdedigen. Eerlijkheidshalve vermeld ik dat ook de gastheren met een verzwakt team aantraden. Bert kreeg het hard te verduren en moest al vrij vroeg de hopeloze strijd staken. Ondergetekende speelde de opening heel goed en er ontstond een veelbelovende stelling, waarin ik het loperpaar had en het initiatief. Zo rond de 20e zet – bleek mij pas achteraf – had ik met een afruilcombinatie een pion kunnen winnen. Na dit verzuim kwam de volgende misgreep: het overbrengen van de witveldige loper van g2 naar b1 om een koningsaanval tegen h7 te beginnen. In het vervolg moesten namelijk alle zeilen worden bijgezet om een zwarte dame-loperbatterij op de diagonaal a8-h1 te voorkomen. Dat lukte wel, maar meer zat er toen ook niet meer in: remise. Ook Joost Jansen had wit. Er kwam een eindspel op het bord met veel pionnen, maar met duidelijk stellingvoordeel voor de tegenstander. Die kon binnen-dringen en met torenruil eerst een pion veroveren, later nog een tweede en derde. Joost speelde het ongelijke loperspel daarna nog lang door, maar de overmacht was te groot. Fer Mesman tenslotte (zwart) kreeg het punt in de schoot geworpen. Hij moest zich lang verdedigen en verloor ook een pion, maar rond de 36e zet wist hij de tegenstander zo te verwarren, dat die tenslotte een toren in liet staan. Zo werd de einduitslag dus 2½-1½ in het voordeel van de gastheren.
|
|