KC 3 - De Eenhoorn 2 : 2-6

18 september 2011 (door Rob de Haan)

Net als vorig jaar moest ons derde team al in de eerste ronde grondig verzwakt aantreden. De heren Go, Kroon en Keizer waren deze druilerige middag namelijk in sterker gezelschap nodig. Zelfs voor een invaller (Roy Schimmel), had KC-3 nog een invaller nodig. Niemand zal zich daarom verbazen over de forse nederlaag die het team te slikken kreeg.

Met bange voorgevoelens verhuisde Aad de Bruijn naar het eerste bord. Zijn tegenstander had met een dame-loperbatterij op de lange diagonaal naar h8 al snel veel druk. Toch lukte het Aad om de materiele schade bij de overgang naar het eindspel tot een pion extra voor wit te beperken. Maar toen was daar ook nog het loeisterke loperpaar op b2 en b3, dat de opmars van de witte f-pion krachtig ondersteunde. Als laatste, na ruim vijf uur spelen,werd deze partij in het voordeel van de gasten beeindigd.

Frans Arp op bord 2 ontwikkelde na een vroeg stukoffer een hevige aanval tegen de zwarte koning. De verdediging was lastig en misschien ook niet optimaal, in elk geval kon al na enkele uren een vol punt voor KC-3 worden opgeschreven.Hulde voor onze altijd optimistische teamcaptain!

Rene Bakker was daarvoor al met zijn tegenstander remise overeengekomen. Hoe dit in zijn werk ging is mij ontgaan.

Yehuda Pelter (op 4) worstelde met de gaten in zijn stelling door zijn pionnenopmars op de koningsvleugel. Intussen waren de zwarte stukken via de a-lijn en de zwarte lange diagonaal al binnengedrongen en namen ook nog de eerste rij in hun bezit. Dit kon niet goed gaan en inderdaad vertrok weer een punt naar Hoorn.

Een dubieuze pionwinst in de opening bracht Gerard Snijders (bord 5) al snel in problemen. Omdat zijn tegenstander niet al te alert reageerde kon hij echter wel een eindspel bereiken dat materieel gelijk stond. Maar het witte paard op d5 legde de zwarte stelling volledig lam. Vooral ook omdat de zwarte torens nogal defensief werden gebruikt. Wit daarentegen wist tenslotte door de opmars van de koning gecombineerd met een aardig kwaliteitsoffer de koning van Gerard naar de onderste rij terug te dringen. Gerard liet het tenslotte niet op mat aankomen en capituleerde.

Ondergetekende mocht nog een half puntje aan de score van KC-3 toevoegen. Zijn remiseaanbod in gelijke stelling was wellicht wat vroeg, maar het werkte wel, want Van der Gracht (die ruim 200 punten elo meer kon declareren) ging in de denktank, raadpleegde zijn teamleider, ging weer lang nadenken en herhaalde deze procedure nog enige malen, om tenslotte toch met het voorstel in te stemmen.

Paul de Ron , ingevallen op bord 7 (dus met zwart), kreeg het meteen al hard te verduren tegen jeugdig talent Sereyo Bekkink. Die marcheerde met zijn damevleugelpionnen op en installeerde een paard op b6. Paul kon weinig ondernemen, maar verdedigde hardnekkig. Wit bleef geduldig goede zetten doen en op den duur was tegen de doorbraak geen kruid meer gewassen. Jan Verhagen (invaller op bord 8) was een pion kwijt geraakt en een poosje later nog een tweede, maar in het eindspel van zijn toren-paard met pionnen tegen toren-loper en pionnen was er tegen het einde van de eerste speelhelft wellicht een kans om een pion terug te winnen en dan meteen een toreneindspel in te zeilen. Misschien had dit nog remisemogelijkheden geboden. Toen Jan deze combinatie verzuimde was het snel met hem gedaan.

Een duidelijke en verdiende nederlaag dus van KC-3. Te hopen valt dat het in volgende rondes op volle sterkte mag spelen. Ook dan zal het nog niet gemakkelijk zijn om de nodige wedstrijdpunten binnen te halen.