KC-3 scoort zijn eerste matchpunten |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
9 januari 2011 (door Rob de Haan) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Eindelijk heeft ons derde team de nul weggewerkt, door een overwinning op Caïssa-5 (het werd 5-3) Daarmee is de laatste plaats in de ranglijst overgedragen aan De Waagtoren-2.. Er zijn nu vier ploegen met twee punten, waarvan we er nog twee zullen ontmoeten en dus zijn er nog volop kansen om degradatie te ontlopen. Onze nieuwe aanwinst Jurgen Rooze, aan het achtste bord geplaatst, gaf een mooi visitekaartje af door zijn tegenstander al na twee uur spelen tot overgave te dwingen. Daar stond tegenover dat Yehuda Pelter een openingsexperiment drastisch zag afgestraft en al heel snel een stuk moest inleveren. Onze man probeerde er nog iets van te maken, maar staakte toch om half vier al de ongelijke strijd. Frans Arp was gewoontegetrouw in de aanval gegaan, maar kon dameruil niet ontwijken. Er verdwenen nog meer stukken van het bord en Frans ging proberen in het toreneindspel alsnog het volle pond te krijgen. Dat leek ook echt niet onmogelijk, want de witte stukken namen actievere posities in dan de zwarte. Maar Frans moest op zeker moment toch met het halve ei tevreden zijn, om niet met een lege dop te blijven zitten. Naast hem leek Ronald Keizer nogal onder druk gezet. Onze kopman slaagde er echter in om alle witte stukken terug te werpen en vervolgens het initiatief te nemen. Wonderlijk snel was het toen met zijn tegenstander gedaan. Gerard Snijders kreeg al in de opening flink ontwikkelingsvoordeel, doordat zwart ten koste van enkele tempo’s een pion naar d3 liet oprukken. Het zag er voor hem gunstig uit, al deed die zwarte doorn in het vlees wel pijn. Toen wit eindelijk had gerokeerd, zette zwart een tegenaanval in over de h-lijn. Maar die was tot mislukken gedoemd, omdat te weinig reserves konden worden aangevoerd. De overgebleven stelling was toen gemakkelijk voor wit gewonnen. Aad de Bruijn had, met zwart spelend, een rustige middag. Nadat dames en drie lichte stukken waren afgeruild, probeerde wit met zijn torens binnen te dringen. Al snel moest hij echter weer retireren en er bleef daarna een volkomen gelijkstaand paard-pionneneindspel over, zodat remise een logisch slot was. Voor de eerste keer dit seizoen speelde Edward Scholtens (zwart) mee. De opening leek in het voordeel van wit uit te pakken, die een minoriteitsaanval op de damevleugel mocht inzetten, terwijl tegenkansen niet direct te zien waren. Op een gegeven moment liet wit zich echter verleiden tot een manoeuvre gebaseerd op een penning via de achtste lijn. Die zag er werkelijk gevaarlijk uit, maar kon gekeept worden. Toen was plotseling zwart in het voordeel en kon Edward even later het punt pakken. Voor René Bakker is het tot nu toe een zwaar seizoen. Ook dit keer stelde hij zich wat afwachtend op. Toch leek het op zeker moment dat het witte initiatief zou vervlakken en een remise haalbaar zou zijn. Maar een vrije b-pion mocht oprukken tot de zevende rij, daar rondom namen de vier torens en de twee witveldige lopers posities in. Dit eindspel kon René niet houden.
|
|