Eerste overwinning van KC-4, op De Uil (Hillegom)

2 november 2008 (door Rob de Haan)

KC-4 trad op 1 november aan met drie invallers: Yehuda Pelter verving Frans Arp, Ad Hendrikse speelde in plaats van Max Kerkvliet en ondergetekende verving Frans in zijn kwaliteit van teamleider. Allen deden dat met succes: Yehuda en Ad op het schaakbord en wat mij betreft: behalve het sjouwen met borden en stukken ontstond er natuurlijk geen enkel probleem.

Oorspronkelijk zou niet Ad Hendrikse maar Peter Pijpers als vervanger optreden en dan liefst op het tweede bord. Dat kwam goed uit, want Willem Hensbergen (beetje uit vorm) had verzocht het eens op een lager bord te mogen proberen. Ronald Keizer zou dan het eerste bord gaan verdedigen. Enkele uren voor de wedstrijd bleek Peter echter in het eerste KC-team te moeten invallen. Zo kwam Willem op het tweede bord terecht, waar hij de goed voorbereide Jan Havenaar trof. Die trok al vrij snel het initiatief naar zich toe en hoewel Willem een slechte stand nog een tijdje verdedigde en er tenslotte nog wat stukken tegen aan gooide, was de nederlaag niet te ontlopen.

Tien minuten later, het was al over half vijf, maakte Yehuda de stand gelijk. Na zijn verrassende openingskeuze leek de tegenstander toch het beste van het spel te hebben. Plotseling waren de kansen gekeerd en kon onze man het uitmaken.

Tegen vijf uur (na het verstrijken van de eerste speelperiode) kwamen twee punten binnen, waarop ik een groot deel van de middag absoluut niet had gerekend. Ronald had op het eerste bord zijn gevreesde tegenstander Ad Reijneveld lange tijd de voet dwars gezet, maar de dreigingen kwamen toch steeds van Ad’s kant. Ook hier voltrok zich vrij plotseling een ommekeer. Met een goed geplaatste tegenstoot kwam Ronald (zwart) in het voordeel. Het einde kwam opmerkelijk snel. Bij het volgen van de partij die Ad Hendrikse speelde had ik ook heel lang mijn twijfels. Toen hij er echter in geslaagd was een eindspel met alleen zware stukken te bereiken, brak de zon door de wolken en bleek een vrijpion voor zijn tegenstander Van Eeuwijk onoverkomelijke problemen op te roepen.

Edward Scholtens wist al vrij snel na de opening voordeel te bereiken, maar tegenstander Ippel (wit) bleef zich (ook na materiaalverlies) stug verdedigen. Misschien had de partij sneller beslist kunnen worden, maar Edward gaf nauwelijks kansen weg, zodat het punt tenslotte toch gescoord werd. Het stond toen dus 4-1.

Uit de resterende drie partijen zou toch wel een “halfje” te maken zijn? Jasper Zilverberg stond voor een moeilijke taak: hij had toren en loper voor de dame en vrijpion. Aad de Bruijn stond er al even beroerd voor: zijn aanval was vastgelopen en de tegenstander (Heemskerk) had al op de damevleugel materiaal gewonnen. Aad probeerde met een paardoffer eeuwig schaak te geven, maar dat kon worden ontweken. Tenslotte was er Gerard Snijders. Die had na dameruil de hele partij een klein voordeel gehad, maar de tegenstander (Van Randen) wist tenslotte te egaliseren. Gelukkig gaf Gerard er de voorkeur aan met eeuwig schaak het beslissende halfje binnen te brengen, boven het voortzetten van gewaagde winstpogingen.

Inderdaad moest Aad tenslotte capituleren, maar Jasper slaagde erin om met slechts een toren tegen de dame in een “vesting” zijn opponent Vreeburg op remise te houden.

Het werd dus 5-3 voor KC-4. Dat het in de Promotieklasse van de regionale bond ook allemaal niet zo gemakkelijk gaat, ook niet voor een uit de KNSB-competitie teruggekeerd team, daarvan zullen al onze spelers echter nu wel doordrongen zijn.