|
Op 20 december speelde KC-5 thuis gelijk (4-4) tegen de schakers van Oppositie. Het verloop van de strijd was heel merkwaardig.
Al na twee uur spelen stond KC-5 op een 3-0 achterstand. Aan het eerste bord verwisselde Rob de Haan in iets mindere, maar waarschijnlijk houdbare stelling twee zetten, waarmee de tegenstander een kwaliteit bij prima stelling in de schoot geworpen kreeg. Albert Bouma (1925) nam rustig de tijd voor hij het geschenk accepteerde en Rob gaf ontgoocheld op.
Vrij snel daarna was het met Theo Witkamp gebeurd. Die veroverde nogal wat materiaal, maar had daarbij de aanvalskansen van zijn tegenstander lelijk onderschat. Mat volgde. Theo vond dat Lourens van Veelen (1806) het heel mooi had gedaan.
Fer Mesman was het volgende slachtoffer. Hij verloor door een onachtzaamheid een pion en zeilde een eindspel in met aan weerskanten een paard en verder drie tegen twee pionnen. Benjamin Plaggenborg (1728) maakte het zorgvuldig af.
Maar voor wanhoop was het te vroeg, want Arun Karwal, Paul Verkijk en (vooral) Henk Boer stonden goed. Pim Abbestee, op het allerlaatste moment ingevallen voor Rob Mol, veroverde zelfs een kwaliteit, echter in een nogal tricky stelling.
De uitslagen kwamen pas laat binnen. Arun had zijn positievoordeel in pionwinst omgezet, en hoewel vooral de omstanders nog angstige momenten doormaakten, wist hij het eindspel van Simon Smit (1850) te winnen. (3-1). Toen kwam weer een harde klap: Henk (bord 8) stond in het dame-eindspel een pion voor, en mocht die ver laten oprukken. Maar toen wisselde hij die in voor een zwakke pion van zwart, onder gelijktijdige dameruil, en er bleef een verloren pionneneindspel over: Zijn koning stond te ver weg van een gemakkelijk te maken vrijpion van de tegenstander. Het punt dat we al hadden geteld, ging alsnog naar tegenstander Jongkind (1704). (4-1).
Yashin van Kesteren bracht ons weer wat dichterbij. Hij had wat voordeel in een nogal gesloten positie met veel pionnen en vier lopers. De stukken wist hij te ruilen en vervolgens in het pionneneindspel op tempo te winnen van Smith (1718). Een mooie prestatie. Paul Verkijk had met zwart voordeel gekregen, dat (na dameruil) grotere vormen aannam doordat zijn tegenstander kwaliteitsverlies over het hoofd zag. Toch was de winst nog niet eenvoudig: de stelling was gesloten en Cor van Etten (1715) had ook het loperpaar. Maar Paul deed het allemaal heel secuur en bracht de vis op het droge. (4-3).
Pim liet een verzwakking van zijn koningsstelling toe, die zijn tegenstander veel spel gaf. Hij bleef echter onverstoorbaar spelen, ook na de tijdcontrole, ruilde de dames en een paar torens en tenslotte stond er een eindspel op het bord, waarin Pim over een toren en pion beschikte en Bouke Woudstra over een paard en twee pionnen, waaronder een vrijpion op d5.. Beide pionnen werden goed gedekt, en objectief zou het wel remise zijn. Maar Pim speelde in overleg met de teamleider door (weigerde het remiseaanbod) en Bouke ging nu een onverantwoorde winstpoging doen. Toen hij bijna de pion liet promoveren, bleek hij eenvoudig op de onderste lijn te worden matgezet. (4-4).
Het ene wedstrijdpunt dat we zo veroverden is heel kostbaar. Hoewel Oppositie meer elo meebracht dan KC-5 kon opstellen (Joost Jansen en Rob Mol waren verhinderd), had de uitslag gemakkelijk in het voordeel van een van beide partijen en dus ook van KC-5 kunnen zijn. Helemaal veilig is het team nog niet. In volgende wedstrijden moet er nog iets meer concentratie worden opgebracht.
|