Trieste laatste ronde

25 april 2008 (door Rob de Haan)

Het derde team van de Kennemer Combinatie heeft in de laatste ronde weer diep moeten buigen voor zijn tegenstander, in dit geval LSG-4. Het werd 6-2 voor de thuisclub. Daarmee werd degradatie van KC-3 een feit. Echter, ook een grote overwinning zou weinig hebben geholpen, omdat DD-2 zijn tegenstander, het al gedegradeerde Moerkapelle, niet meer dan een gelijkspel toestond. Omdat de reserves van DD-2 al een behoorlijke voorsprong hadden in bordpunten, zou het team zelfs bij een matige nederlaag in elk geval hoger dan “ons derde” zijn uitgekomen. We moeten ook constateren dat zowel LSG-4 als Moerkapelle hun sportieve plicht serieus hebben genomen; de wedstrijden waren voor deze teams niet van belang maar voor hun tegenstanders des te meer.

Toen in Leiden de klokken om 13 uur werden gestart, ontbraken van KC-3 nog drie (jeugdige) spelers op het appèl. Per ongeluk had hun chauffeur de A4 i.p.v. de A44 genomen, zodat hij vergeefs naar de afslag 8 zocht. De schade in bedenktijd was een kwartier. Niet onoverkomelijk, maar toch ook weer geen goed begin.

Al na een uurtje spelen bleek Gerard (bord 2, zwart) tegen Albert Termeulen in moeilijkheden. Nog een half uur later kon hij de dreigingen niet meer het hoofd bieden en was het bekeken. Het stond 1-0. Op het achtste bord werd in zeer traag tempo een wel heel ongebruikelijke zettenreeks geproduceerd. Toen het tempo noodzakelijk wat omhoog ging, verslechterde de stelling van zwart (Tim Roosink) zienderogen. Stukverlies betekende 2-0 voor de thuisclub. Frans Arp speelde aan bord 5 met wit een wisselvallige partij. Thissen kreeg in het Scandinavisch al meteen prettig spel en won zelfs de d4-pion. Maar er was enige compensatie, zodat Frans een aanval op de lang gerokeerde zwarte koning kon inzetten. Daarbij werd hij verrast door een tegenstoot en het zag er even beroerd voor Frans uit. Met actief spel en “stellingsgeluk” kwam hij weer in de partij en toen Thissen een onverantwoorde winstpoging deed won hij zelfs de dame tegen een toren+paard. In het eindspel volgden helaas weer wat zwakkere zetten, zodat remise tenslotte onvermijdelijk was.

Aad de Bruijn had tegen “RAG” de Graaff een gecompliceerde Pirc die zeer veel tijd vergde. Maar hij kwam ontegenzeggelijk en heel geleidelijk in het voordeel. Na enige tactische verwikkelingen kon hij op de 25e zet met een torenoffer de beslissende klap uitdelen, maar juist toen meende hij even “practisch” te moeten zijn en genoegen te nemen met een klein positioneel voordeel. Of daar iets van te maken was, zullen we nooit weten, want de tijd ging zo klemmen dat Aad wel op een afwikkeling moest ingaan. Remise was het logisch resultaat. Stand: 3-1.

Ondertussen had invaller Erwin Hoogenes (bord 6, zwart) met bedaard spel een goede stelling bereikt, die echter geen uitzicht bood op voordeel. Ook in deze partij werd nog voor vijf uur remise overeengekomen. Wouter Roggeveen (bord 4, zwart) kwam tegen Linda “JTS” redelijk uit de opening, maar ging toen over tot een actie op de koningsvleugel die prematuur mag worden genoemd. Er vielen gaten in zijn stelling en op een gegeven moment zag hij een wending over het hoofd die (minstens) een stuk kostte. Daarmee was dus de beslissing in de wedstrijd al gevallen: 4½-1½.

Hicham Boulahfa en Max Kerkvliet moesten nog wat langer (tot half zeven) aan het bord blijven. Hicham kwam (tegen Spaans) pas in het eindspel onder druk te staan. Hij verloor een pion in het toreneindspel en de vraag was of hij het zou kunnen redden. Het lukte, dus de vierde remise werd bijgeschreven. Ook Max moest een eindspel spelen, dit keer met ongelijke lopers, echter vergezeld van een toren aan elke kant en pionnen op beide vleugels. Frans Erwich wist daar beter weg mee dan Max, die steeds meer in het nauw werd gedreven, twee pionnen verloor, wel goed vol hield maar tenslotte toch de koning moest omleggen.