Afgelopen dinsdag speelde tijdnood, in de speelzaal van schaakvereniging Het Witte Paard te Haarlem, een belangrijke rol wat betreft de einduitslag. Op bord 5 vocht onze Paul Mathot een verbeten strijd uit tegen Marco Boekhout. Na lange tijd, met de zwarte stukken, een kwaliteit te hebben voorgestaan en met een betere stelling gooide de witspeler de knuppel in het hoenderhok. Door middel van een wanhoopspaardoffer op f4 trachtte de witspeler optimaal gebruik te maken van de tijdnood van de zwartspeler, wat wonderwel lukte. De materiële voorsprong van een volle toren verdween als sneeuw voor de zon. Eerst gaf Paul een volle loper weg en 6 zetten later was het pleit beslecht door het overzien van een paardvork. Resultaat: Paul volkomen uit het lood geslagen, gaf op en daarmee verloor het Spaarne de hoop op een gelijkspel.
Dat er niet meer inzat kwam mede door ondergetekende die met een vrijpion meer laf remise aanbood vanwege vermeende vermoeidheid (?!). Dus op bord 3 Paul Neering vs. René Schulenberg remise.
Het moest dus van de anderen komen. Maar invaller Robert Balm, met zwart, op bord 4 had geen kans tegen Lex van Aalderen. Witte torens vielen de zwarte stelling binnen en er was geen houden aan. Ook Florin Omota moest zijn meerdere erkennen op bord 6 tegen Patrick v.d. Oord. Achteraf zei Florin dat hij nog moest wennen vanwege promotie van derde naar tweede klasse. Deze klasse is beduidend sterker, maar Florin had een gelijke rating t.o.v. zijn tegenstander. Dus een mooi compliment van de Spaarne speler naar zijn opponent dat deze sterker speelde en verdient het volle punt binnen haalde. Wel dus een derde nul!
Zijn er dan geen lichtpuntjes? Jawel! Joost Jansen, met zwart nota bene, presteerde het om voor de negende keer op rij zijn externe partij te winnen! Tegen Bart de Valk heeft hij ervoor moeten werken, maar op bord 2 brak het licht door gezien de brede glimlacht van Joost. Een andere topper in de externe competitie was Pim Abbestee, die genoegen nam met remise in een wat minder eindspel, spelend op bord 7 tegen Jan van Dorsselaar. Achteraf zei Pim dat zijn tegenstander vroeger een 2000 rating had en aldus stapte Pim tevreden rond.
Op bord 8 leek Wim Hoffenaar, na eerst goed te hebben gestaan, regelrecht te gaan verliezen. Maar op prachtige wijze hield Wim tegenstander Bob Crezee op remise. Let wel: Koning + Toren (Wim) tegen Koning + Toren en twee verbonden vrijpionnen op de g- en h-lijn (Bob). Klasse!
En tenslotte het eindspel van onze eerste bordspeler Paul Ruber. Rustig spelbeeld waar Paul met wit een betere stelling met paard tegen loper lange tijd mocht hopen op winst. Maar tegenstander de Ruijter hield met 100 loperzetten de stand in evenwicht.
Eindresultaat HWP 5 vs. Spaarne 2: 5-3. Uiteindelijke een terechte overwinning voor HWP.
Volgende ronde … nieuwe kansen.
HWP Haarlem 5 | 1710 | – | S.V. Het Spaarne 2 | 1650 | 5-3 | |
1 | Sylvain de Ruijter | 1714 | – | Paul Ruber | 2032 | ½-½ |
2 | Bart de Valk | 1738 | – | Joost Jansen | 1714 | 0-1 |
3 | René Schulenberg | 1780 | – | Paul Neering | 1663 | ½-½ |
4 | Lex van Aalderen | 1692 | – | Robert Balm | 1513 | 1-0 |
5 | Marco Boekhout | 1700 | – | Paul Mathot | 1648 | 1-0 |
6 | Patrick van den Oord | 1642 | – | Florin Omota | 1624 | 1-0 |
7 | Jan van Dorsselaer | 1740 | – | Pim Abbestee | 1580 | ½-½ |
8 | Bob Crezee | 1675 | – | Wim Hoffenaar | 1433 | ½-½ |