Maandagavond speelden we tegen De Uil. Net als tegen De Vennep spelen we dit seizoen met al onze teams tegen alle teams van De Uil. Meestal verliezen we de wedstrijden tegen De Uil na een spannende avond met een klein verschil, maar dit keer wonnen we. Het zoetst zijn de overwinningen waarbij niemand van het team verliest en ook dat gebeurde: winst voor Frank en Robert, de rest speelde remise.
Om met mijn eigen partij te beginnen, die was al om kwart over 9 klaar. Veel gemanoeuvreer, afruilen van de dames en nog wat materiaal en dan een remise-aanbod op zet 21, tja, dat sla je niet af.
Het voordeel was dat ik daarna veel gezien heb van wat er op de andere borden gebeurd is. De eerste partij die de aandacht trok was die van Wim. Wim had al eerder zijn frustratie geuit dat hij weer zo stom was geweest om in de opening een pion te verspelen, maar kwam nu blij vertellen dat hij hem weer terug had. Ik keek even naar de stelling, het was na zet 14 van zwart, en vroeg me af of hij wel wist dat-ie een stuk achter stond. Hmm, die opmerking hield ik maar voor me en inderdaad was het gepende paard op e4 voor het grijpen al had wit mogelijk nog wel een betere verdediging in huis dan wat nu op het bord kwam. Wijsheid achteraf (en met hulp van de computer) is dat Wim op zet 15 met Dh4+ de winst binnen bereik had kunnen hebben, maar de stelling was wel erg ingewikkeld. De ruil op e5 pakte eigenlijk slecht uit en na de dappere zet 19. … Lxf1 kwam wit vol binnen op h7 voor een verwoestende aanval op de koningsstelling. Hij koos er echter voor om de dames af te ruilen, waardoor de torens van zwart zeer actief kwamen te staan. Mooi moment voor een listig remise-aanbod en dat werd geaccepteerd. De stand was nu 1-1.
Intussen waren op de borden van Frank en Rykle gunstige stellingen ontstaan, had Robert het een beetje moeilijk en speelde Noud een niets-aan-de-hand partij.
Bij de partij op bord 5 had Frank ondanks materiële gelijkheid voortdurend een groot overwicht, maar na torenruil op g3 (zet 29) zou dat voordeel toch vervlakt zijn en had ik het nog moeten zien. De situatie veranderde dramatisch na 29. … Td8, waarmee zwart een volle toren verblunderde en daarna spoedig opgaf, 2-1.
Op bord 4 was Rykle een moeizame openingsfase tegen de altijd lastige toernooitijger Gerard Draaisma goed doorgekomen en hij won plotseling een stuk met de bijna á tempo uitgevoerde zet 22. … c6. Vervolgens leek de partij moeiteloos naar winst te worden uitgeschoven, maar na de 37e zet van wit ontstond een complexe situatie. Ik moet zeggen dat ik als toeschouwer maar één zet zag: 37. … Le3+, maar dat had het grote voordeel in één klap weggegeven. De oplossing die Rykle koos, 37. … Td8, was nauwelijks beter, want de vrijpion op de d-lijn kan niet verzilverd worden en de stelling met één pion minder kan wit waarschijnlijk wel overleven. Niet onverstandig dat hij korte tijd later toch maar berustte in remise. Nog een stukje computerwijsheid: de winnende zet was 37. … Tc1+. Na nog een schaakje op c2 kan de promotie van de witte d-pion worden voorkomen met een zet als Lc7. Nog een hele operatie hoor, je moet het allemaal maar zien.
Noud had al eens bij mij geïnformeerd hoe de stand in de wedstrijd was en ik had hem gezegd dat hij niet te grote risico’s moest nemen en dat remise OK was. Daarom ging hij zetherhaling niet uit de weg ondanks dat hij een licht betere stelling had. Nuttig halfje en de stand werd zo 3-2 voor ons.
Als laatste was Robert nog bezig. Die speelde zoals gezegd een moeizame partij. Ik had het prima gevonden als hij het remise-aanbod, dat hij desondanks kreeg, had aangenomen, maar Robert rook bloed en wilde doorvechten voor winst. Ieder ander zou op de 26e zet waarschijnlijk exf3+ hebben gespeeld, maar hij koos na enkele pionzetten voor het riskante 28. … Ld8 en kwam zo zelfs een pion achter. Terwijl de vermoeidheid vat kreeg op de tegenstander (de witte toren hopte maar doelloos op en neer over de d-lijn) werkte Robert zet voor zet aan een tegenaanval en sloeg uiteindelijk na een kleine onachtzaamheid toe op zet 49, winst en 4-2!
Zo kwam er een mooi einde aan onze vijfde wedstrijd, het was pas de tweede overwinning, dus verdere illusies hoeven we niet te hebben in dit seizoen. We kijken alleen nog uit naar de laatste wedstrijd, thuis tegen Hoofddorp, maar dat is pas in april.
–
