Het Spaarne 2 leed gisteravond een kleine nederlaag in Zaandam en Florin Omota was op bord 3 helaas één van de verliezende spelers. Toch heeft hij genoten van een leuke partij en vond hij in de analyse na afloop nog een mooie oplossing.
Na een pion op a7 gewonnen te hebben maakte hij zich in deze stelling ernstig zorgen over het behoud van zijn dame.
De partij ging verder met b5, Ta8, bxc6+, Dxc6, Dd2 en Florin behield een klein voordeel.
De juiste (winnende) voortzetting was echter geweest Pxe5+!!
Ook in de vijfde ronde van het seizoen waren er weer tien interne partijen. Voor minder hebben we het nog niet gedaan. Wat een mooie opkomst bij Het Spaarne!
Geen niemendalletjes daarbij trouwens, want toen ik tegen een uur of tien eens rond keek was alles nog aan de gang.
Maar laten we nog eens twee uur verder gaan in de tijd, toen zagen we om kwart voor twaalf de laatste zetten van de partij tussen Frank Sala en Aad de Bruijn. Na een scherp gespeelde partij was Aad in een zeer complexe stelling in gierende en Frank in iets minder gierende tijdnood aanbeland. Frank vond steeds de juiste zet en het onverwachte gebeurde toch: Aad zwichtte.
Dat was deze avond de grote sensatie in de A-groep, waarin verder Loek van Gerda (ook voor Loek weer geen makkie), Paul N van Frank O en Paul R van Florin wonnen en Sander en Paul M remise speelden. Loek is met 4 uit 4 nog altijd de soevereine nummer één, het dichtst zitten Paul N (3 uit 4) en Sander (2½ uit 3) hem nog op de hielen.
In groep B verstevigde Noud (nu 3½ uit 4) de leiding door winst op Michiel. Pim speelde remise tegen Robert en volgt nog altijd kansrijk met 2½ uit 3. Verder wonnen ook Marco (van Wim E) en John (van André). In de keizercompetitie tenslotte ontdeed Bert zich van de laatste plaats door een zege op Rob.
Door te winnen tegen Cor van Dongen zorgde Colleen Otten op de valreep voor de eerste overwinning van dit seizoen. Dat zal haar deugd hebben gedaan. Twee jaar geleden verloor ze, ook met wit, tegen dezelfde tegenstander, als ik me niet vergis. Ook toen was haar partij de laatste die nog aan de gang was.
Ach, zo’n overwinning op het sympathieke Krommenie is natuurlijk mooi meegenomen, maar beweren dat we de punten echt nodig hebben is misschien overbodig, gelet op de aanstaande herindeling van de competitie. Vooraf had teamchef Paul Neering in de frisse buitenlucht voor het station een gloedvol betoog gehouden over “fris spel”, “f2-f4” en andere voortvarendheden, zodat het halve plein was volgelopen met omstanders die zich afvroegen wie die charismatische man op dat krukje wel niet was. Een politicus? Paul had een zelf gemaakt uitvouwbaar houten krukje uit de achterbak van zijn auto gepakt en was daar op gaan staan. Toen hij was aangeland bij pragmatisch schaken, het winnen van gewonnen stellingen en dergelijke had Loek Veenendaal het bleke natgeregende gelaat opengetrokken en ongeduldig gezegd: allemaal leuk en aardig Paul, maar kunnen we nu eindelijk eens gaan?
De middag was begonnen met een snelle voorsprong van Het Spaarne. Eerst was er een snelle winst van Paul op Kees Takken. Met een tactisch grapje veroverde hij de belangrijkste pion (d5) van zijn tegenstander. Die liet Paul nog meer materiaal veroveren in ruil voor een matdreiging. Maar de matdreiging was geen matdreiging en Paul incasseerde vlotjes het punt: 0-1. Op de terugweg rees de eeuwige schaakvraag of de overwinning nu een cadeau was van de tegenstander dan wel het resultaat van Pauls eigen vernuftrijke spel. Om zijn snel herrezen zelfvertrouwen een beetje in toom te houden hielden we het op het eerste.
Al voor die snelle 0-1 zat Aad zich te verbijten tegen Willem Moene. Na een moeizame heenreis met bus en trein kwam de stoom uit zijn oren. Net op tijd de charmante speellocatie van Krommenie betreden. Pffff! Vleugelgambietje. Slechte zetten in de opening (verkeerde loper geruild) en toen was er niet snel daarna stukverlies. Toch nog even doorspelen? Ja, wel gedaan, “in het belang van het team”, maar aan de nederlaag ontsnappen deed hij niet.
Ikzelf speelde met zwart helder en fris tegen Piet Kerssens op bord 6. Colle-opening. Na een paar onnauwkeurigheden en een fout (Dc2) van zijn kant kreeg ik door een aardige tactic twee lopers tegen een toren in een riante stand. Twee kanonnen die de witte damevleugel onder schot namen. Het verbaasde me hoe snel de lopers de overhand kregen. Soms lijkt het wel of schaken een gemakkelijk spel is, zei uw verslaggever bijna zelfgenoegzaam! (En dan vergeet ik maar even snel de score van 2,5 uit 9 van een vorig seizoen en het verschil in speelsterkte dat je achteraf vaststelt). Sympathieke tegenstander, leuk praatje na afloop, ook dat hoort bij het schaken.
Loek, ook met zwart, had een open stelling met een lichte plus (loperpaar). Hij manoeuvreerde wat met zijn lopers, dame en torens en kon toen pardoes een kwaliteit winnen met Ld6-a3: 1-3.
De voorsprong ging echter verloren door nederlagen van Fer Mesman en Frank Taylor. Fer verkreeg vanuit het damegambiet een lekkere stand, verslikte zich echter in een slechte zet van Anneke Schol (c5-c4). Anneke verschafte zich een pion op d3 die niet genomen mocht worden op straffe van kwaliteitsverlies (Dxd3?, La6 en de toren op f1 gaat eraf). Fer kwam er niet meer aan te pas en verloor zijn dame.
Frank had ook een lekkere stand. Met wit. Meer ruimte en een half open c-lijn. Ik dacht telkens als ik langs liep: wanneer komt er nu een paard op c5? Maar dat gebeurde niet. In een remise-achtige stand, wellicht met een lichte plus, liet hij zich foppen door een paardvork. Teleurgesteld gaf de man, die ons team in april voor de promotieklasse behield, op.
Inmiddels had Leo zijn toevlucht gezocht in een remisevoorstel. Gelijke stand, waarin de witspeler, Erik Breedveld, er solide op stond. Leo had het loperpaar in een half open stelling. Eén loper keek echter tegen zijn eigen pionnen aan. Na kort overleg accepteerde Breedveld het voorstel.
Toen was het weer gelijk: 3,5-3,5.
De kiebitzers, waaronder uw verslaggever, dromden nu samen rondom de laatste partij: Colleen Otten tegen Cor van Dongen. Op het bord stond een interessant eindspel. Colleen: twee torens en een handvol pionnen, Cor: twee paarden en een toren, met iets minder pionnen en wat vage aanvalskansen tegen de witte koning. Echter, Cor blunderde op de veertigste zet één van de paarden weg. Toen was het eindspel niet al te ingewikkeld meer, maar moest het punt nog wel over de streep getrokken worden: 3,5-4,5.
Het schaken geeft elke week weer grote verrassingen. Vooraf leek de ene koploper in de A-groep, Loek, een zware avond voor de boeg te hebben tegen Paul R, terwijl de andere koploper, Paul N, soepeltjes de 100%-score moest kunnen handhaven tegen Gerda. Hoe anders bleek de praktijk. Loek won al vroeg op de avond de kwaliteit, waarna het binnenslepen van het volle punt een kwestie van tijd was.
Voor de partij tussen Gerda en Paul N was de tafel dicht tegen de lamellen geschoven.
In de openingsfase nam Paul het initiatief en kwam hij licht voordelig te staan. Zodra Gerda de kans kreeg wist ze vele stukken af te ruilen, waarna de stelling zich neutraliseerde. Een remise leek het maximaal haalbare, maar zo kennen we Paul niet, hij probeerde de zaak te forceren en ….. kreeg het deksel op de neus: Gerda bleef kalm en profiteerde maximaal: 1-0.
Nadat het Schalkwijkse denksportpaleis aan de Laan van Berlijn van deze schok was bijgekomen werd het tijd om de rest van de ontwikkelingen van de avond in kaart te brengen. Daar bleek Aad in krap 20 zetten Florin te hebben opgebracht, was Sander net de meerdere gebleken van Wim H en kon ook Rob een vol punt bijschrijven na de partij tegen Frank S. Frank O en Paul M tekenden de vrede met remise. 100%-Scores daarom nu nog voor Loek en Sander en in de achtervolging Aad, Rob en Paul N.
In de B-groep een nieuwe remise voor leider Johan (en daarmee kwam hij goed weg tegen Robert), zodat hij achterhaald werd door Wim E (die won van André) en zelfs ingehaald door de nieuwe nummer één Noud (die won van John). Pim staat nog wat op de achtergrond, maar na de winst op Rykle is hij wel de enige met een 100%-score in de B-groep. Het babbelduo Marco en Michiel beëindigde de onderlinge partij met een puntdeling.
Voor zaterdag kijken we uit naar de tweede ronde voor het eerste in de promotieklasse en van het Kennemer Open, voor volgende week donderdag naar de volgende druk bezochte clubavond.
Hoe lang het geleden is dat we voor het laatst een clubavond hadden met 13 interne partijen weet ik niet, maar het was gezellig druk deze week. Meneer Khalil was er weer en hij had nu ook meneer Safwan meegenomen. Verder was ook onze man uit Singapore aanwezig, Pim won van Safwan, zo goed als Ted van Khalil won, maar volgende week zien we onze enthousiaste Syrische vrienden weer terug.
Het was ook de avond dat de wisselbekers werden uitgereikt aan de clubkampioenen van het vorig seizoen. Aad (algemeen), Loek (rapid) en Paul Ruber (snel) bevestigden die status deze avond nog maar eens, ze wonnen alle drie hun partijen in de A-groep. Dat deden ook Sander en Paul Neering en zo neemt de stand in de A-groep langzamerhand weer normale vormen aan: eerste staan nu Loek en Paul N met 2 uit 2 en ze worden gevolgd door Aad en Paul R met 2 uit 3.
In de B-groep waren er overwinningen voor Noud, Robert en Marco. Johan speelde remise tegen Wim E en is nu koploper met 2 uit 3. Met 1½ uit 2 zitten Rykle, Noud en Ronald echter nog heel dichtbij.
Recente reacties