De N.H.S.B.-competitie (klasse 4 E)                                       

Het Spaarne 4 – H.W.P. 6   / Sander Schurer

• De laatste wedstrijd in de externe competitie op do. 22 april is voor Het Spaarne 4 desastreus verlopen. Tegen H.W.P. 6 dat in de competitie tot nu toe slechts 1 matchpunt meer had gescoord, hadden we zeker een reële kans op een goed resultaat. Vooral omdat het een thuiswedstrijd betrof en we met een volledig team aantraden. Bovendien hadden onze spelers er best zin in.
• Maar het werd een grote teleurstelling. Al na drie kwartier spelen incasseerden we de eerste nul. Die kwam van de partij van Hugo Kalwij. Hugo was echt niet in vorm. Hij speelde vrij snel en een beetje ondoordacht en kreeg al gauw een zwakke stelling. Zijn tegenstander wist daar wel raad mee en won gedecideerd.
• Gelukkig zorgde Philip le Clercq enige tijd later voor een tegenpunt. Beide spelers speelden aanvankelijk nogal voorzichtig , waarbij weinig stukken tot ontwikkeling kwamen. Op een gegeven moment kwam Philip echter ineens los. Hij zette een aanval op en zag kans door het winnen van een toren de partij in zijn voordeel te beslissen. Mooi gespeeld !
• Even leek het erop, gezien de stellingen op de borden, dat ons team nog meer punten in de wacht zou slepen, maar dat bleek even later ijdele hoop. De volgende nul kwam van Ton v.d. Poel die in het begin rustig speelde, maar wat later vrij agressief werd. Hij zocht steeds de aanval op en probeerde van alles. Zijn tegenstander liet zich ook niet kennen en pareerde elke aanval. Ton begon toen snel maar zwak te spelen. Kreeg een slechte stelling en verloor op een gegeven moment twee stukken. Voor Ton was de situatie nu hopeloos geworden en teleurgesteld gaf hij maar op.
• Wat later zorgde Astrid gelukkig voor een half punt. Vanaf het begin speelde zij een degelijke partij, maar omdat zij een taaie tegenstander had ging de strijd gelijk op. Deze zag nog wel kans om een pion te veroveren, maar echte winstkansen kreeg hij niet. Remise was toen de juiste uitslag.
• De strijd aan de eerste drie borden werd nu beslissend. André Clemens speelde beslist niet slecht. In een Franse partij ging hij voortvarend te werk, maar kon geen beslissende aanval inzetten. Toen zijn tegenstander een paar pionnen veroverde, was het echter gauw bekeken. André kwam verloren te staan en kon opgeven.
• Ger Heijerman deed het helaas niet veel beter. Na veel geruil van stukken  waren er maar weinig  kansen voor hem op het bord. Ger verbruikte veel tijd, maar zag geen kans om verbetering in zijn zwakke stelling aan te brengen. Hij kwam op een gegeven moment de kwaliteit achter en stond verloren. Met de moed der wanhoop probeerde hij nog van alles, maar dat leverde niets op. Zijn tegenstander stond straal gewonnen, maar wist niet precies hoe hij de partij direct moest afmaken. Met veel moeite lukte het hem toch de partij te winnen.
• De volgende verliespartij was die van John Post. Die speelde een moeizame partij, maar kreeg , naar mijn idee, toch wel wat overwicht. John maakte daar helaas geen gebruik van. Het spel van de tegenstander werd feller en plotseling verloor John een volle toren. Met een alles-of-niets aanval probeerde hij de boel nog te forceren, maar dat lukte niet. Het werd dus niets. Jammer.
• De laatste partij bleef nog vrij lang doorgaan. Dat was die van Evert Scholten die met zijn geliefde f4-opening een mooie stelling had opgebouwd, een goede partij speelde en enige tijd het initiatief  kreeg. Zijn tegenstander was echter aan hem gewaagd en maakte het Evert steeds moeilijker. Hij nam op een gegeven moment het initiatief over, maar zag toch geen kans, dankzij goed tegenspel van Evert, de volle buit binnen te halen. Uiteindelijk werd het dan toch remise, waarmee de eindstand 2-6 werd.
• Een forse nederlaag die niet geflatteerd was, omdat helaas sommige spelers van Het Spaarne kennelijk hun avond niet hadden  en beneden hun niveau speelden.
• Wel jammer. Er stond weliswaar niets op het spel, maar een beter resultaat, al was het maar een 4-4 gelijkspel, was ter afsluiting van het seizoen meer op zijn plaats geweest.

Gedetailleerde uitslag Het Spaarne 4 – H.W.P. 6

John Post (zw)    – Rob Mol                               0 – 1

André Clemens   – Gerard Brookhuis                  0 – 1

Ger Heijerman               – Rubik Aroetunjan                    0 – 1

Astrid Smit                     – Sylvain de Ruyter                  ½- ½

Hugo Kalwij                    – Sander Tromp                       0 – 1

Evert Scholten     – Onno Horst               ½- ½

Ton v.d. Poel                   – Huub Elzerman                     0 – 1

Philip le Clercq    – Henk v.d. Lugt                      1 – 0

Definitieve uitslag                                                         6 – 2

22-03-2004: De Uil 4 – Het Spaarne 4 / verslag door Sander Schurer

De N.H.S.B.-competitie klasse 4 E

• Onze laatste uitwedstrijd had plaats op maandag 22 maart. Met slechts zes spelers ging ons team naar De Uil in Hillegom. Het is toch bijzonder jammer dat Het Spaarne 4 bij uitwedstrijden bijna nooit kans ziet om met een volledig team uit te komen.  Het aantal actieve leden van Het Spaarne is duidelijk te gering om met vier teams aan de externe competitie van de NHSB deel te nemen.We hebben te weinig reserves. Vooral het vierde team  van ons is daar de dupe van.
• Desondanks ging ons team, met een 2-0 achterstand, met frisse moed de ongelijke strijd aan tegen het vierde team van de Uil. Ik moet daarbij zeggen dat alle zes spelers heel enthousiast waren en het best naar hun zin hadden. Ze probeerden zo goed mogelijk voor de dag te komen. Mijn complimenten voor hun goede instelling.
• Helaas bleek , na enige tijd, dat ons team niet tegen de Hillegommers opgewassen waren. Vooral Jeroen van Dijk en Hans v.d. Hoorn, aan de borden 7 en 8, hadden het bijzonder zwaar. Al vrij snel kregen ze een mindere stelling op het bord en een materiële achterstand. Jeroen deed wat hij kon, maar kon niet verhinderen dat zijn koning werd opgejaagd en opgesloten. Een matzetting was toen niet meer te voorkomen. Helaas.  Hans v.d. Hoorn speelde een aardige partij, maar kreeg op een gegeven moment, ondanks fel verzet, een te grote materiële achterstand en moest opgeven. Ongeveer die tijd  beëindigde ook Ton  v.d. Poel, aan het 5^e bord, zijn partij. Hij speelde een redelijke partij, maar kwam op een zeker moment toch iets minder te staan. Ton kreeg het moeilijk, maar hij hield vol en zag warempel kans remise te maken. Goed gedaan.
• Philip le Clercq was de smaakmaker van de avond. Hij speelde een spectaculaire partij. Na een uur spelen verloor hij door een vorkje een stuk, maar daarom niet getreurd. Enige tijd later kwam Philip met voortvarend spel ineens veel beter te staan. Het werd een spannende strijd die uiteindelijk een winnend pionneneindspel voor hem opleverde. Knap gedaan en de eerste ( helaas tevens laatste) overwinning was binnen.
• De overige spelers, André Clemens en Bert Bergshoeff, speelden zeker niet onverdienstelijk Het ging een hele tijd redelijk goed, maar beiden kwamen op den duur in grote tijdnood. De partij van André eindigde zelfs nog zeer spectaculair. Na een hele tijd het initiatief gehad te hebben, zette hij tegen het eind een dreigende mataanval in. Offerde in hevige tijdnood een toren, maar dat bleek achteraf niet goed te zijn. De aanval was over en zijn tegenstander haalde opgelucht adem. Teleurgesteld moest André, met nog een paar seconden op de klok, toen opgeven. Even later gaf ook Bert zijn partij op. Aanvankelijk probeerde hij na een gelijkopgaande partij te profiteren van een licht overwicht wat hij op het bord verkregen had, maar al zijn inspanningen kostten veel te veel tijd. Hij kwam steeds meer in tijdnood, verloor uiteindelijk een stuk en moest opgeven.
• Daarmee was de eindstand 61/2-11/2 voor De Uil geworden. Een flinke nederlaag weliswaar, maar onze zes spelers hadden gedaan wat zij konden.

Gedetailleerde  uitslag  De Uil 4 – Het Spaarne 4

1. Elzenga (zw)- N.N. 1-0

R.Nigten                       – N.N.                           1-0

A van Pijpen                 – André Clemens           1-0

R.Brouwer                    – Bert Bergshoeff           1-0

G.van Pruissen  – Ton v.d. Poel        ½/½

1. Scheepmaker- Philip le Clercq            0-1

W.Brandsma                – Jeroen van Dijk            1-0

1. Plomp- Hans v.d. Hoorn          1-0

Definitieve uitslag: 6½-1½

 

 

 

Kijk Uit 2 – Het Spaarne 3 / 21-02-2004

Afgelopen vrijdag trok het derde team naar IJmuiden met als doel de eerste overwinning van het seizoen te behalen. Dat was nog niet zo eenvoudig, want drie vaste krachten, een aantal beoogde invallers en onze non-playing captain waren verhinderd. Toch waren we ruim op tijd met een volledig team aanwezig in de speelzaal. Maar de beoogde overwinning is er helaas niet gekomen, het werd slechts 4 – 4.
Na het eerste uur was er op geen van de acht borden al sprake van enige tekening in de strijd, zodat duidelijk was dat het een lange avond zou worden en dat werd het ook. Het was tegen tien uur toen plotseling de eerste beslissing viel. Wat er precies gebeurde weet ik niet (want ik zat zelf inmiddels tegen een pion achterstand aan te kijken), maar uit zijn gebaren maakte ik op dat Henk iets over het hoofd gezien had en meteen kon opgeven. Terwijl ik steeds dieper in tijdnood kwam, meende ik even later te horen dat het inmiddels 3 – 0 stond voor Kijk Uit, maar dat bleek achteraf helemaal niet waar, want Robert en Gerda hadden keurig naar remise afgewikkeld. Vertrouwenwekkende dingen gebeurden er op het bord naast mij, waar Frank zijn tegenstander steeds meer in het nauw bracht en spoedig de 2 – 2 aantekende. Het overleven van de tijdnood had me nog een extra pion
gekost en langzaamaan werd ik vakkundig in de hoek gedreven. Evert had lange tijd een veel betere stelling op het bord, maar begon nu ook terrein te verliezen. Ongeveer gelijktijdig viel voor ons beiden het doek. Op bord 1 en 4 hadden Theo en Werner intussen groot voordeel bereikt, zodat de 4 – 4 er alsnog inzat. Toch weigerden hun tegenstanders te capituleren, zodat beiden nog diep in de beugel moesten. Theo haalde als eerste het punt binnen door zijn tegenstander mat te zetten. Werner had een zwaardere klus, maar wist, met nog twee minuten op de klok, zijn pion naar de overkant te
brengen, waarna ook zijn opponent de vlag streek.

Bert Bergshoeff

De volledige uitslag:
1. P. Hamersma – T. Witkamp   0 – 1
2. L. van Veelen – H. Boer   1 – 0
3. J. Geus – G. Schiermeier   1/2 – 1/2
4. A. Visser – W. Passchier   0 – 1
5. J. Beekhuis – E. Scholten   1 – 0
6. F. Buijck – R. Balm   1/2 – 1/2
7. H. van Nieuwenhuizen – F. Otten   0 – 1
8. F. Schoone – B. Bergshoeff   1 – 0

 

15-12-2003:

Het Spaarne 2 speelt gelijk tegen De Uil 3 / Pim Beers

• Allereerst even mijn verontschuldigingen voor het uitblijven van verslagen voor de 2de en 3de ronde. Er was geen reden om de verslagen achterwege te laten, want in de 2de ronde hebben we uit met 5 ½ – 2 ½ van De Vennep 2 gewonnen en in de 3de ronde thuis Heemstede 2 met 6 – 2 verslagen.
• Maandag 15 december stond de uitwedstrijd tegen De Uil 3 op het programma. In principe zou het geen probleem moeten zijn, omdat de basis opstelling van Het Spaarne 2 een gemiddelde rating van rond de 1800 heeft en de basisopstelling van De Uil 3 nauwelijks boven de 1650 uitkomt. Maar daar ging het nu juist om, de basisopstelling. Het Spaarne 2 miste (deze spelers konden niet alleen maandag 15 december niet, maar konden ook niet vooruit spelen) Michiel Sijpkens (2014), Arun Karwal (1880), Pim Abbestee (1841), Rob de Haan (1797), Nico Huijboom (1773) en Michiel Smissaert (1663). Van Het Spaarne 3 kon ook niet iedereen invallen, zodat ik uiteindelijk al heel blij was toen ik de donderdag voorafgaande aan de wedstrijd een volledig team op de been kon krijgen.
• Niet dat ik uiteindelijk echt ontevreden was over het team dat ik kon opstellen, want in de breedte zit het op zich wel redelijk goed met Het Spaarne en met Theo Witkamp, Henk Boer, Robert Balm, Rob Drenth en Frank Otten was ik best tevreden.
• Dan de wedstrijd zelf. Ik heb eigenlijk alleen maar aandacht gehad voor mijn eigen partij. Ik speelde met zwart op bord 2 en had al snel mogelijkheden om een aanval op te zetten, die me wel veel tijd kostte, maar weinig opleverde. Ik zag Henk Boer vrij snel vertrekken die al van te voren had gezegd dat hij zich niet zo lekker voelde, wat mede de oorzaak was dat hij verloor. Joost Jansen trok de stand weer gelijk door mooi te winnen na een remise aanbod van zijn tegenstander af te slaan. Ook Theo Witkamp sloeg een remise aanbod af, meen ik me te herinneren, maar die verloor uiteindelijk. Robert Balm zorgde voor een overwinning op bord 6, toch niet slecht voor de 8ste bord speler van Het Spaarne 3. Frank Otten verloor op bord 8. Toen begon het rekenen. Ik stond ondertussen een pion voor in een eindspel met gelijke lopers. Rob Drenth stond gewonnen en Fer stond ietsje minder. Fer bood remise aan en dit werd op advies van de wedstrijdleider van De Uil geaccepteerd. Helaas was ik zelf niet in staat om mijn pion meer in winst om te zetten. Mijn tegenstander dreigde telkens zijn loper af te ruilen voor een pion, zodat ik alleen een pion over zou houden die hij door mijn verkeerde loper met zijn koning of zou kunnen stoppen. In tijdnood dacht ik nog een trucje gevonden te hebben, maar ik had uiteindelijk niet goed gerekend. Remise. Vlak daarna won Rob Drenth.
• Aan de ene kant mooi dat we met zo veel invallers toch nog een remise hebben weten te halen, aan de andere kant ook wel jammer dat we niet gewonnen hebben.
• Voor aanvang van het seizoen had ik Het Spaarne 2 als doelstelling promotie gegeven. Als we volgend jaar weer een teamopstelling maken moeten we ook naar de beschikbaarheid van spelers op andere dagen dan de donderdag kijken.

14-12-2003: 

Spaarne I wint in Den Haag / Frans Arp

• Ons eerste achttal heeft Zaterdag een 5-3 overwinning behaald op hekkesluiter Haegse Ooievaar.
• De tegenstander van ondergetekende maakte in de opening (Najdorf met de vergiftigde pionvariant)een onherstelbare fout en na 20 zetten en anderhalf uur, was het 1-0 voor het Spaarne.
• De Hagenaren kwamen snel langszij, want Hugo verloor aan het tweede bord.
• Rond 16 uur in de middag werd het nog spannend, want na een remise van Rob Mol was het op alle borden onduidelijk.
• Gerard blunderde zijn dame weg, maar Daan trok de stand weer gelijk door in zijn overrompelende aanvalsstijl zijn tegenstander in het middenspel onderuit te halen.
• Toen invaller Rob de Haan de partij naar zich toe trok en Cor in het eindspel zijn tegenstander versloeg was de overwinning een feit.
• Aad wist aan het eerste bord, na een spectaculaire partij met een stukoffer, uiteindelijk nog remise te maken.

13-12-2003:

Het Spaarne 4 – Kijk Uit 3 / Sander Schurer

• De derde wedstrijd van Het Spaarne 4, thuis tegen Kijk Uit 3, is een verrassende wedstrijd geworden. Aangezien onze tegenstander van ongeveer dezelfde sterkte was als het Spaarne, kon er dus van alles gebeuren.
• Aan weerskanten werd verwoed en vrij snel gespeeld. Na nog geen drie kwartier spelen kregen wij al een nul te incasseren. Astrid Smit had in de opening een beslissende fout gemaakt, kreeg daardoor een zwakke stelling en kwam al vrij snel verloren te staan. Teleurgesteld moest Astrid (bord 1) wel opgeven. Volgende keer beter.
• Gelukkig zorgde John (bord 5) al vrij snel voor een tegenpunt. Met agressief spel en zeer snel spelend – het leek wel of hij een rapidpartij speelde – bezette hij met de zwarte torens een open h-lijn, zette een beslissende aanval in en zijn tegenstander kon opgeven. Heel fraai!
• Vanaf dat moment ging het heel goed met ons vierde team. Bob (bord 3) had op een gegeven moment een vrij open stelling op het bord. Met twee oprukkende vrijpionnen zette hij een aanval in die uiteindelijk beslissend was. Daarbij wel een beetje geholpen door zijn tegenstander die niet zo goed speelde.
• Ton (bord 8) zorgde voor een 2½- 1½ tussenstand. Na een gelijkopgaande strijd kreeg hij een pionnenstelling die Ton probeerde open te breken. Helaas met weinig resultaat. Het zag er toen allemaal erg remiseachtig uit. Het werd uiteindelijk ook remise.
• Frank (bord 2) speelde een degelijke partij.Het was een Spaanse opening, waarin veel stukken geruild werden. Na verloop van tijd had misschien Frank nog wel wat initiatief met twee torens op een van de twee open lijnen, maar toen de laatste torens van het bord waren, was dat initiatief geheel verdwenen.Terecht werd tot remise besloten..
• André (bord 6) speelde een vreemde partij. Hij kreeg al vrij snel een zwakke stelling met 2x twee dubbelpionnen op het bord. Ten einde raad – hij verbruikte veel tijd – schoof hij die pionnen maar naar voren om een aanval met de torens te forceren. Of dat wat zou opleveren moest nog blijken. Er ontstond een verwarde situatie op het bord en enige consternatie toen de tegenstander tegen André zei dat het remise was, terwijl dat niet het geval was. Het spel werd, na enig oponthoud, echter weer voortgezet. André, die materieel voordeel had, maakte er toen vrij snel een eind aan door overtuigend te winnen. Goed gedaan!
• Er bleven toen nog twee partijen over.
• Evert (bord 7) zorgde voor het volgende bordpunt door een goede partij te spelen. Vanaf het begin had hij met zwart een degelijke stelling -een soort Stonewall- opgebouwd. Na enige tijd ging hij voortvarend een aanval op de witte koningsstelling ondernemen. Dit leverde in eerste instantie kwaliteitswinst (loper tegen pion) op, maar dat was nog niet beslissend. De druk op de witte koningsstelling bleef echter gehandhaafd en Evert bleef volhouden. Hij kreeg op een gegeven moment diverse aanvals-kansen met zijn torens. Met overmacht zag hij toen kans zijn tegenstander te overrompelen en te winnen. Een prima partij van Evert.
• Ger (bord 6), onze hekkensluiter, was even later ook klaar met zijn partij. In een Spaanse partij kwam, na een gelijkopgaande strijd van ruim twee uur spelen, een beslissend moment voor Ger. Na wat gemanoeuvreer op het bord stond de tegenstander van Ger -dacht ik- wel iets beter, maar deze zag toch geen winstkansen. Er werd toen maar tot remise besloten, waarmee de eindstand 5½- 2½ werd voor Het Spaarne. Een mooi resultaat. En dat om kwart vóór elf. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een externe wedstrijd zo vroeg eindigde.
• Het gaat na de nederlaag van de eerste wedstrijd tegen Santpoort 2 nu echt wel goed met Het Spaarne 4. Ga zo door!Sander Schurer

30-11-2003: 

Nederlaag van ons NHSB-bekerteam / Rob de Haan

• Ons NHSB-bekerteam leed vrijdag 28 november in Aalsmeer tegen de gelijknamige club een nederlaag van 1½-2½.
• Fer Mesman speelde (met zwart) aan het vierde bord al vrij snel remise. Hij had vrij eenvoudig gelijk spel gekregen, maar meer zat er toen ook niet meer in.
• Pim Abbestee, met wit aan het eerste bord, had het al gauw moeilijk met zijn sterke tegenstander. Hij kon kwaliteitsverlies niet voorkomen, hield het nog wel een poosje vol, maar moest tenslotte toch de koning omleggen.
• Aan het tweede bord strafte Rob de Haan (met zwart) al direct een openingsfout af, hetgeen een belangrijke centrumpion opleverde.  Hij kon de druk vervolgens geleidelijk verhogen, won steeds meer terrein en won bij de overgang naar het eindspel er nog twee pionnen bij. Daarmee was het volle punt binnen.
• Joost Jansens partij moest de beslissing brengen. Hij had (met wit) een mooie aanval in handen en sloeg daarom terecht het remiseaanbod af. Immers, afgesproken was dat bij een 2-2 uitslag via de methode van bordafvallen de einduitslag zou worden bepaald en dat zou nadelig voor Het Spaarne uitpakken.
  Helaas koos Joost – zoals gewoonlijk weer in hoge tijdnood – een verkeerde voortzetting, die hem de kwaliteit kostte en even daarna nog een stuk.
  Hij kon de nederlaag dus niet meer ontlopen.

22-11-2003:

Eerste overwinning van Het Spaarne I / Frans Arp

• Zoals Gerard Snijders terecht opmerkte: Stuur onze v.d. Vaart en Sneijder naar de frontlinie en alles komt goed. Afgelopen Donderdag veegden( op verzoek van de tegenstander in 2 vooruitgespeelde partijen) Michiel Sijpkens en Daan in het Veld hun tegenstanders van het bord.
• Met een 2-0 voorsprong begonnen we afgelopen Zaterdag aan de rest van de wedstrijd.
• Het werd 3-0 door een gedegen overwinning van Cor. Arp en Rob Mol konden daarna rustig remise nemen en wachten op het beslissende halve punt, die zou zeker uit de partijen van Aad en Gerard komen.
• Mariska, geplaagd door buikgriep, stond minder. In een betere stelling nam Aad het zekere voor het onzekere en gaf na herhaling van zetten remise. De tegenstander van Gerard blunderde een toren weg, zodat de overwinning ruim binnen was.
  Mariska kwam nog goed terug, maar verloor uiteindelijk op tijd.

Eindstand 5,5- 2,5.

31-10-2003:

SHS 1 speelt gelijk tegen Chess Society Zandvoort 2 / Ad Gorrissen

• Voor het eerste in de geschiedenis heeft een team van SHS deelgenomen aan de seniorencompetitie van de NHSB. Een tijd lang is er sprake geweest dat dit zou plaats vinden in de promotieklasse maar dat ging helaas niet door.
• De primeur werd dus bewaard voor de 4de klasse F. Het team bestond uit 2 jeugdleiders en 6 jeugdspelers. Vooraf had ik er een hard hoofd in gezien de versterking die de Zandvoortse schaakclub had gekregen waardoor het Spaarne2 in de eerste wedstrijd van dit schaakseizoen tegen een nederlaag aanliep tegen Chess Society 1.
• Al snel stond SHS 1 op een 0-2 achterstand.
• Olav Scholten kreeg een zware tegenstander op bord 3 namelijk Willem Elshout (1593). De opening verliep goed maar door een fout verloor Olav een toren en ondanks manmoedige pogingen kon de zwarte partij de achterstand niet meer ongedaan maken.
• Op bord 8 waren de stukken al reeds opgeruimd alhoewel Paul Hagen tot het uiterste ging. Voor alle jeugdspelers geldt dat het is toch echt even omschakelen is van half uurspartijen naar het speeltempo van de NHSB. Het kan alleen maar beter gaan.
• Loek Veenedaal speelde een goede partij maar kwam gedrukt te staan en een goede bevrijdingszet werd niet gevonden zodat promotie niet meer te voorkomen was en de partij moest worden opgegeven.
• De supporterschare van Chess Society verkocht de beer al voordat hij geschoten was.
• Op bord 1 en 2 waar de jeugdleiders van het Oosten en het Spaarne speelden was de strijd nog in evenwicht maar op borden 4 tot en met 6 keerden de kansen ten goede van SHS.
• Albert-Jan Pots speelde op superieure wijze de tegenstander naar de kantine en Max Kerkvliet verleidde de tegenstander tot een aanval die eindigde in een dodelijke penning van het witte paard en daarmee was het 2-3.
• Yashin van Kesteren stond een pion achter maar had aardige compensatie en na enkele mindere zetten van de tegenstander verscheen een winnende stelling op het bord die de tegenstander zich niet meer liet bewijzen, hij koos voor een verdere verdrinking van zijn verdriet.
• Henk Roosink was er in geslaagd om na 3 uur strijd nog alle stukken op het bord te hebben en zijn tegenstander deed daarvoor niet onder. Dan is de eerste fout veelal beslissend en helaas maakte Henk deze maar gelukkig ging het op bord 1 net andersom en een pluspion kon promoveren waardoor het uiteindelijk 4-4 werd.
• Een goed begin tegen een sterke tegenstander op naar de volgende wedstrijd.

01-11-2003:

Wederom verlies Spaarne I: / Frans Arp

• Het heeft niet aan Mariska, Daan of Rob gelegen, want die wonnen op fraaie wijze hun partij. De anderen bleven achter zodat de Uijl met 4,5-3,5 zegevierde.
• Ondergetekende blunderde een kwaliteit weg en verloor geruisloos (wat een debuut als playing captain).
• Aad ging in gewonnen stand op de 40e zet door zijn vlag.
• Hugo en Cor moesten het hoofd buigen voor m.i. de sterkste spelers van de Uijl, Teo Bakker en Ton Sneeuw.
• Om 19 uur was er nog steeds kans op gelijk spel want Gerard had met prachtig spel met zwart een gewonnen stelling bereikt.
• Wij telden het punt al tot hij de winnende combinatie niet zag(mat of torenverlies) en in plaats daarvan afwikkelde naar een bijna verloren eindspel. Gelukkig had zijn tegenstander geen tijd meer en nam de aangeboden remise aan.

30-10-2003:

Het Spaarne 4 – Santpoort 2 / verslag door Sander Schurer

• Op donderdag 30 oktober had de eerste wedstrijd van ons vierde team plaats. Thuis tegen Santpoort 2, dat gedegradeerd was uit de derde klasse van de NHSB.Voor ons team dus geen gemakkelijke tegenstander. We zouden het wel eens heel moeilijk kunnen krijgen. Desondanks gingen onze spelers vol goede moed de strijd aan.
• Helaas werden al spoedig alle optimistische verwachtingen de bodem ingeslagen. Al vrij snel kwam de eerste nul voor Het Spaarne binnen. Ton v.d. Poel had heel voortvarend een mataanval ingezet. Helaas zag hij een goede zet van zijn tegenstander over het hoofd en verloor daarbij de dame tegen een loper.
  Ton speelde toen nog wel even door, maar zag het eigenlijk niet meer zitten. Erg teleur-gesteld gaf hij toen maar op.
• Na deze tegenslag probeerden de overige spelers van het team uiteraard een beter resultaat te bereiken, maar hun tegenstanders waren duidelijk iets sterker. Aanvankelijk ging alles nog gelijk op, maar spoedig kwam daar helaas verandering in door drie nederlagen van Astrid Smit, André Clemens en John Post.
• Astrid (aan het eerste bord spelend) kwam na verloop van tijd, ondanks taai verzet, twee pionnen achter te staan, wat voor haar tegenstander voldoende was om tenslotte de buit binnen te halen.
  André had al vrij snel een zwakke koningsstelling op het bord. Zijn tegenstander kreeg daardoor alle kansen voor een beslissende aanval. Weliswaar deed deze het niet zo vlot, maar uiteindelijk kwam André op een materiële achterstand te staan, verbruikte veel tijd en kon opgeven.
  Met John Post ging het niet veel beter. John speelde in het begin vrij snel en agressief, maar werd door goed spel van zijn tegenstander uiteindelijk in het defensief gedrongen. Hij kreeg een sterke aanval te verduren en verloor.
• Zo werd halverwege de avond de tussenstand heel teleurstellend 0 – 4. Daarna ging het niet veel beter.
• Evert Scholten, die van alles probeerde om goed voor de dag te komen, kreeg het zwaar te verduren. Kwam een vol stuk achter te staan en raakte in hevige tijdnood. De tijdscontrole haalde hij nog wel, maar de partij was jammer genoeg bekeken en kon hij opgeven.
• De overige spelers hadden door redelijk tegenspel nog een kans, maar stelden, op één na, echter teleur.
• Frank Otten kwam, volgens mij, redelijk goed te staan. Hij deed helaas wat minder goede zetten, waar zijn tegenstander gebruik van maakte. Deze zette een beslissende aanval in en tenslotte moest Frank opgeven.
  Hetzelfde overkwam Ger Heyerman. Ger speelde een goede partij, kreeg overwicht en had zelfs winstkansen.In het late eindspel vergaloppeerde hij zich echter, deed een paar zwakke zetten en verloor. Jammer.
• De stand in de wedstrijd was daardoor 0 – 7 geworden.
• Alleen Wim Eiselin, invaller voor Bob Halberstadt, was nog over. Deze speelde vanaf het begin een goede wedstrijd en maakte geen fouten. Kwam gewonnen te staan en maakte, weliswaar in tijdnood, bekwaam zijn partij af. Met deze enige overwinning redde Wim de eer voor Het Spaarne.
• De einduitslag werd daardoor 1 – 7.
• Een zéér teleurstellende uitslag. Natuurlijk hadden we tegen het sterke Santpoort 2 niet op een overwinning gerekend, maar toch wel op een paar bordpuntjes meer. Maar daarom niet getreurd, de volgende keer beter. Dan spelen we (do. 20 november) uit tegen De Wijkertoren 6 uit Beverwijk.Alvast veel succes toegewenst !Sander Schurer

09-10-2003:

Het Spaarne 2 begint met verlies

• En de verwachtingen waren zo hoog. Het Spaarne 2 zou ten opzichte van het vorige seizoen op verschillende manieren versterkt worden. Ja, Daan in ‘t Veld schoof door naar Het Spaarne 1, maar daarvoor zouden er 2 spelers uit Het Spaarne 1 terugkomen en zou het team in de breedte worden versterkt door de Pimmen (Abbestee en Beers). Uiteindelijk kwam er maar 1 speler van Het Spaarne 1, Michiel Sijpkens maar dat is dan ook niet de minste. “We moeten voor de promotie gaan” hoorde ik, en zelf had ik het gevoel dat dat dit jaar niet een loze kreet zou zijn, maar dat we echt kans zouden hebben.

• De eerste partij was een thuiswedstrijd tegen Chess Society, die zich dit seizoen versterkt hebben met v/d Klashorst (rating 2122), die de afgelopen jaren voor HWP 1 uit kwam. Daarnaast een aantal stugge 1800, 1700 en 1600 spelers, kortom niet een team om te onderschatten.

• Op verzoek van Chess Society werden er twee weken geleden al twee wedstrijden vooruit gespeeld. Op bord 6 en 7 speelden van Het Spaarne Joost Jansen en Fer Mesman tegen Van Kempen en Kok. Helaas heeft Joost nog niet de vorm terug van 2 jaar geleden, toen hij met 4 uit 4 begon, en verloor hij zijn partij. Fer Mesman speelde gelijk.

• Afgelopen donderdag begonnen we dus al met een 1 ½ – ½ achterstand. Op zich geen ramp, want een wedstrijd bestaat uit 8 partijen. Met spelers als Michiel Sijpkens, Rob de Haan, Arun Karwal, Pim Beers, Pim Abbestee en Michiel Smissaert zouden we zeker kansen moeten hebben om met de resterende 6 partijen de achterstand in een overwinning om te zetten. Dit is helaas niet gelukt, het is een 5-3 verlies geworden.

1 7917701 Michiel Sijpkens	1972	– 7446186 D.N. v/d Klashorst	2122	1-0
2 7281901 R.M. de Haan	1797	– 7943639 C. van Bockel	1834	0-1
3 7094956 A. Karwal	1880	– 7169800 O.P. Cliteur	1806	0-1
4 7974725 Pim Beers	1780	– 7990752 L. Keesman	1693	1-0
5 8138548 W.G. Abbestee	1841	– 7785019 B.C.H.M. Eysvogel	1724	0-1
6 7001335 J. Jansen	1758	– 6868345 A. van Kempen	1673	0-1
7 7199445 F.D. Mesman	1702	– 7635100 M.F. Kok	1705	½-½
8 7770213 D.M. Smissaert		– 7594763 K. Koper	1802	½-½

• Is hiermee het seizoen voor Het Spaarne 2 al voorbij? Zeker niet! Dit was qua rating een van de sterksten van de poule, we waren aan elkaar gewaagd en dan kan het gebeuren dat het allemaal net een beetje tegen zit. Het andere team met hoge rating is castricum 2. Wij komen Castricum 2 pas in de 6de ronde tegen, terwijl Castricum 2 en Chess Society elkaar pas in de laatste ronde treffen. Als we ervoor zorgen dat we geen punten meer verliezen tot de ontmoeting met Castricum 2, dan kunnen het nog 2 spannende laatste rondes worden.

• Postieve punten van de wedstrijd zijn er ook zeker te melden. Michiel Sijpkens won op bord 1 van v/d Klashorst. Ik kon de wedstrijd zelf niet volgen, toen ik net klaar was met mijn partij leek het erop dat Michiel Sijpkens nog 20 zetten moest doen in 1 minuut en de teamcaptain van Chess Society had het punt al geteld, maar Michiel wist niet alleen binnen de tijd te blijven, hij won gewoon! De andere Michiel, Michiel Smissaert, deed het op bord 8 met een remise tegen een 1800 speler ook niet slecht tijdens zijn eerste wedstrijd sinds enkele jaren voor de externe. Dit was trouwens niet zomaar een 1800 speler, het was ene Koper, die naar eigen zeggen nog schaken had geleerd van zijn broer Jan (!).

• Volgende wedstrijd is de uitwedstrijd tegen De Vennep 2 op maandag 3 november. Hopelijk zijn na die wedstrijd de eerste punten binnen.

Pim Beers

27-09-2003:Verslag Spaarne I tegen Philidor

Spaarne I speelde gisteren zijn eerste wedstrijd tegen de favoriet Philidor Leiden. Het werd een eervolle nederlaag van 5-3.Niet alleen eervol omdat Philidor een hogere rating heeft, maar ook omdat we met 2 invallers speelden.

De eerste overwinning was voor Cor Hoogeterp, daar stond de nederlaag van Cathy aan bord 1 tegen Nederlands seniorenkampioen Ad v.d. Bergh tegenover. Knappe remises daarna van Aad de Bruijn, Gerard Snijders en Rob Mol.

Het mooiste compliment was er voor Pim Abbestee, die met zijn debuut in het eerste remise wist te houden.

Bij deze gelijke stand zwoegden Arp en Daan in het Veld urenlang door om in hun mindere stellingen gelijk spel op het droge te krijgen. Na 80 zetten streek Arp tegen Nico Kuijf (broer van Rinie)om 19 uur de vlag. Daan deed dat een kwartier later.

Desondanks verlieten wij met opgeheven hoofd het Kennemer Lyceum.

Frans Arp

SHS-jeugd presteert buitengewoon in Vlissingen.

Het Hoge school Zeeland toernooi in Vlissingen van 2 augustus tot 9 augustus 2003 is gewonnen door de Oezbeekse grootmeester Kasimdzhanov. Een 15 tal streekgenoten hebben deelgenomen aan dit festijn waaronder 11 jeugsspelers van de SHS. Het toernooi kende een gemiddelde rating van 1960 en het leek een zware kluif te worden voor de jeugd aangezien de rating uiteenloopt van 1988 (Lennart Dek) tot  1374 (Hicham Boulafa). Eigenlijk was het plan om deze zomer wederom deel te nemen aan het Storktoernooi in Hengelo dat het officiële open kampioenschap van Nederland is voor de jeugd. Maar dit toernooi was volgeboekt en toen zijn we maar uitgeweken naar Vlissingen en ik moet zeggen we hebben er geen moment spijt van gehad.

Terwijl in Hengelo de spelers van 8:30 u tot 18:00 u hun partijen onder tropische omstandigheden afwerkten, hebben wij ons overdag ontspannen voorbereid op de wedstrijden ’s avonds met behulp van een uitgebreide bibliotheek aan meegebrachte schaakboeken, Fritz en een wandelende encyclopedie genaamd Pieter Roggeveen. Er is driftig gesleuteld aan het openingsrepetoir, de tactische weerbaarheid en de eindspeltechniek in het prachtige vakantiehuis van de familie Dek. Het strand van Westenschouwen was op loopafstand, de tafeltennistafel was onder handbereik en de conditie werd op peil gehouden met voetbalwedstrijden op het strand.

Een grote verrassing was het spel van Hicham Boulafa die als een spons de informatie van het trainingskamp opzoog en in de laatste 2 ronden 1,5 punt scoorde tegen tegenstanders met een rating van rond de 1700. Hicham eindigde met een score van 3,5 punt en wist 105 ratingpunten te winnen. Daarmee stelt hij zich kandidaat voor het C-team dat in september begint aan de finale ronde van het Nederlands kampioenschap.

Jimmy dos Santos speelde een ongelukkig toernooi en wist zijn goede vorm van Dieren, waar hij ook 105 ratingpunten won, niet vast te houden. Hij eindigde toch met de alleszins acceptabele score van 3 punten.

Tim Roosink speelde met een score van 3.5 punt een goed toernooi waarbij goede partijen werden afgewisseld met mindere. Met een TPR van 1750 voldeed hij ruim aan de verwachtingen. Ik ben zelf hardhandig gevloerd door deze talentvolle jongeling.

Wouter Roggeveen haalde 4 punten waaronder een goede remise tegen zijn broer en met een TPR van 1798 is er alle reden voor tevredenheid en als die arrogante Belg hem niet door zijn vlag had gejaagd in een gewonnen stelling dan was de 1800 grens ruim overschreden.

Dan komen we bij de laatste C-speler Michiel Sijpkens die met TPR van 2172 (Fide-rating 2212) ruim boven zijn rating (1972) eindigde. Hij behaalde 5.0 punten en speelde een geweldig toernooi en zijn schaakontwikkeling verloopt zeer voorspoedig. Het einde is nog lang niet in zicht.

Ook de A/B –spelers hebben over de hele linie goed gespeeld.

Mathijs Muyskens heeft dit jaar alleen externe wedstijden gespeeld voor het Oosten aangezien zijn schaakactiviteiten niet combineerbaar waren met zijn hockey-bezigheden. Hij begon het toernooi met een rating van 1645 en eindigde het toernooi met een TPR van 1709 en 3.5 punt. Met zijn goede positionele spel voorspel ik hem een mooi schaakjaar in het eerste van het Oosten en hij zal zeer snel te 1800 grens slechten.

Voor de tweede keer ging Lowie van Oers mee naar het zomerse trainingskamp van de SHS. Lowie speelt bij de schaakclub Zeist en speelde vorig jaar in Hengelo zijn eerste officiële partij. In een jaar tijd heeft hij een rating opgebouwd van 1718 en de groei zit er goed in. Hij eindigde met 4 punten en een TPR van 1773. Buitengewoon knap en hij past wonderwel in de groep.

Jasper Zilverberg liet zien dat zijn goede vorm van Dieren niet een toevalligheid was en behaalde een ratingwinst van 109 punten en doorbrak met een TPR van 1875 ruim de 1800-barriere. Zijn Fide-rating is nu al 2010 !! Het Oosten zal dit jaar genieten van zijn kunsten in het 1ste team.

Ook Daan in het Veld speelde een goed toernooi en wist al zijn partijen met wit winnend af te sluiten. Met zwart ging het mis maar het is altijd handig om te weten waaraan je moet gaan werken. Daan behaalde ook 4 punten, boekte een ratingwinst van ruim 100 punten en met een TPR van 1979 komt de magische 2000-grens in zicht.

Pieter Roggeveen heeft een grote rol gespeeld in de dagelijkse voorbereidingen en diverse spelers geholpen bij hun voorbereiding met zeer goede resultaten. Zijn kennis van openingen is zeer groot en hij heeft uitgesproken ideeën wat veel stof tot discussie oplevert.

Zelf was hij niet helemaal tevreden met de 4 punten die hij behaalde en zijn ratingwinst van 62 punten maar met een TPR van 1914 kun je met opgeheven hoofd thuiskomen.

Lennart Dek speelde een uitstekend toernooi en bereikte in de 5de ronde het podium waar hij op bord 10 de strijd aanbond tegen Afek. Helaas plaatste deze hem voor onoverkomelijke problemen maar met een eindscore van 4.5 punt, een TPR van 2121 en een FIDE-rating van schrik niet 2284 mag rustig gesproken worden van grootse prestatie en op het podium zien we hem zeker nog terug.

Hugo Gorissen behaalde 5.5 punt wat hem een ratingprijs opleverde, na een periode van relatieve schaakmoeheid een prachtige comeback. Met een TPR van 2210 en een even hoge FIDE-rating heeft hij een geweldig toernooi gespeeld.

Van de overige Kennemers eindigden Ad Gorissen, Henk Roosink en Bert Bergshoef in de bus. Zij lieten ratingpunten liggen.

J.P. van Zandwijk (Bloemendaal) behaalde na een slechte start (1.5 uit 4) een goede score van 5.5. Zijn FIDE-rating kwam uit 2352 en hij kan terug kijken op een paar prachtige partijen met knappe staaltjes eindspeltechniek.

Het toernooi is een absolute aanrader, mooie speelzaal, mooie stad, geweldige omgeving  en goede tegenstand. Hopelijk zien we nog meer streekgenoten volgend jaar.